MBf ■ # 'vaar deze ontbreken , aan de 3 of 2 laatste jaren eener Hoogere Burgerschool met vijfjarigen cursus. 3. Voor apotheker, een 3jarig verblijf als hulp-apotheker inde apotheek en verder liefst nog een Ijarig verblijf aan de Academie of eeuige uitgebreide pharmaceutische inrichting.

Strekt zich de vlucht des aanstaanden apothekers höoger uit, wenscht hij een doctoralen graad te behalen , dan is natuurlijk het bij wonen der voorbereidende lessen aan de Hoogeschool een vereischte, maar steeds zal het voor den candidaat inde natuurkundige wetenschappen , die van het natuurkundig examen des hulpapothekers is vrijgesteld., noodig zijn , zich nog eenige jaren inde apotheek te oefenen om het bewijs te kunnen leveren van de kennis en geschiktheid, noodig tot het gereedmaken van recepten. Nog een enkel woord over het Doctoraat inde pharmacie. De schrijver verlangt met meerderen, dat bij eene aanstaande regeling van het Hooger Onderwijs de graad van artis pharmaceuticae doctor niet langer , zooals thans, langs omwegen, maar'direct verkrijgbaar gesteld worde. Ons dunkt, dat de geheele titel kan vervallen en het zeer goed voegt,i indien de apotheker, die promoveeren wil, den graad van philosophiae naturalis doctor erlangt, waarbij zijne dissertatie en theses bepaald pharmaceutische onderwerpen kunnen behandelen. De pharmacie sluit zich immers het nauwste aan de natuurkundige wetenschappen. Mededeelïngen. Ingezonden stukken. ONDERZOEK OP DE AANWEZIGHEID YAN ALOë, PIKRINZUUR EN STRYCHNINE IN EEN RUSSISCHEN VOLKSDRANK. Het Fharmac. Zeitschr. f. Rusland bevat een onderzoek door Dr. Casselmann vaneen op bier gelijkenden Bussischen volksdrank van zeer bitteren smaak, op aloë, pik r in zuur en strychnine. Wij deelen dit onderzoek aan onze lezers mede als eene vernieuwde bijdrage, hoe de wetenschap thans in staat is organische zelfstandigheden in mengsels op te sporen. 1. Tot het onderzoek op aloë werd eene hoeveelheid van 6 oneen in het waterbad tot droogwordens ingedampt, dan in ammouiakhoudend water*opgelost, gekookt en na bekoeling met zoutzuur oververzadigd. Bij aanwezigheid van aloë moest hierbij de eigendommelijke aloëreuk te voorschijn treden; hij werd echter niet waargenomen. De vloeistof werd gefiltreerd en het Altraat warm met azijnzuur loodoxyde neergeslagen, na afscheiding van het praecipitaat het Altraat door middel van zwavelzuur van lood bevrijd, na affiltratie van het zwavelzuur loodoxyde met zwavelzuur gekookt en na bekoeling met aether geschud. Door deze bewerking zou de aloë ontleed en het zoogenaamde paracumaarzuur ontstaan zijn, hetwelk met eene oplossing van ijzerchloride eene donker goudbruine kleur geeft. Deze reactie vertoonde zich echter niet, zelfs niet, nadat het intensief geelgekleurde aetherische aftreksel

verdampt, het overblijfsel in alcohol en kokend water opgelost en met dierlijke kool gezuiverd was. 3. Een ander gedeelte van den drank werd met dierlijke kool gedurende eenigen tijd gedigereerd. De vloeistof werd volkomen ontkleurd en verloor haar bitteren smaak geheel. Pik r inzuur was dus niet aanwezig. 3. De vloeistof, door middel van dierlijke kool ontkleurd , werd gefiltreerd en de dierlijke kool op het filtrum meermalen met water uitgewasschen, alsdan uit het filtrum genomen en eenige malen met alcohol uitgekookt. De alcoholische aftreksels hadden een bitteren smaak, zij werden warm gefiltreerd en alsdan verdampt, liet residu werd „in water opgelost, deze oplossing met eenige potassaloog vermengd en met aether geschud. Was strychnine aanwezig, dan moest zij nu inden aether opgelost zijn. Bij verdamping van den aether bleef eene geringe hoeveelheid eener zelfstandigheid, die met zure ohroomzure potassa en zwavelzuur behandeld , nog duidelijk de bekende reactie op strychnine vertoonde. DE AAN WENDING VAN HET HAEMATOXYLINE TOT HET AANWIJZEN VAN VRIJE ALCALIëN EN VAN EENIGE METALEN. De gevoeligheid van het haematoxyline (de kleurstof uit het campêohehout) is reeds vóór langen tijd door Erdman aangewezen. Het kan vooral met voordeel worden gebezigd tot het opzoeken van vrije alcaliën en van eenige metalen. Tot dat einde splijt men een stuk campêchehout van de beste soort midden door, neemt met eene schaaf uit het inwendige gedeelte eenige spaanders, die eene gele kleur, gelijkende op versch mahoniehout, moeten hebben , en kookt deze, zonder ze lang aan den invloed der lucht bloot te stellen, hetzij om zodadelijk te gebruiken, met gedestilleerd water, of men bewaart ze in eene flesch met eene goedsluitende stop, door ze, vast op elkander gedrukt, met gewonen alcohol volkomen te bedekken. Na 34 uren giet men de tinctuur op eene gelijke hoeveelheid spaanders in eene andere flesch, welke bewerking men ten derden male herhaalt, indien de tinctuur nog niet de noodige sterkte mocht hebben. De wijngeestige tinctuur verdient de voorkeur boven het waterig aftreksel, omdat zij, goed gesloten , lang kan bewaard blijven , maar zij is minder gevoelig dan het niet bedorven waterig aftreksel. Met eene der beide vloeistoffen trekt men fijn zweedsch filtreerpapier, nadat het vooraf met verdund zoutzuur, en vervolgens zorgvuldig met gedestilleerd water uitgewasschen en goed gedroogd is. Dit reageerpapier heeft eene nankiugkleur. Men bewaart het in goed gesloten e flesschen. Vrije ammonia, alcaliën en alcalische aarden brengen naar de mate harer hoeveelheid en aard eene roode, violette of violetblauwe kleur voort. Bronwater maakt het papier zwak rood. Melk, speeksel enz. geven eene intensieve reactie. Vloeistoffen, waarvan de alcalische reactie niet meer met curcumapapier kan herkend wor-