deze bitartras is minder oplosbaar dan de onzijdige tartras. De kristallen zijn zeer platte prismen.

Verwarmt men stibiumoxyde met eene oplossing van bitartras thallicus, dan bekomt men eene soort van thalliumbraakwijnsteen; dit zout is tamelijk oplosbaar en kristalliseert in naalden, die door warmte effloresceren. Paratartras thallicus. Is zeer oplosbaar in water en levert groepvormige kristallen, die schijnen te behooren tot het prismatisch systheem. Malas thallicus. Is zeer deliquescerend, kristalliseert moeijelijk in zijdeaohtige bundels. Is een weinig oplosbaar in alcohol. Formias thallicus. Is zeer oplosbaar in water, smelt onder 100° zonder ontleed te worden. Acetas thallicus. Deliquescerend, kristalliseert moeijelijk door zachte verdamping bij 100°. Het zout bevat altijd een geringe reuk naar azijnzuur; is zeer oplosbaar met behulp van warmte in alcohol en kristalliseert bij bekoeling in zijdeachtige wratvormige kristallen. Valerianas thallicus. Heeft de grootste overeenkomst met den acetas. Benzoas thallicus. Kristalliseert in perlemoerachtige plaatjes; is niet vlugtig. üras thallicus. Is zeer onoplosbaar. Picras thallicus. Kristalliseert in zijdeachtige platen, welke op picras kalicus gelijken. Cyaneta thallica. Het cyanetum thallicum kan men bekomen als een kristallijn praecipitaat, door langzamerhand eene geconcentreerde oplossing van cyanetum kalicum te gieten in eene verzadigde oplossing van carbonas thallicus en het oxydum thallicum door acidum hydrooyanicum te verzadigen. Het is oplosbaar in water en alcohol. Giet men eene geconcentreerde oplossing van ferro-cyanetum kalicum in eene verzadigde oplossing van carbonas kalicus, dan bekomt men kleine gele kristallen van ferro-cyanetum thallicum, welke oplosbaar zijn ineen overvloed van ferro-cyanetum kalicum. Swlpho-cyanetum thallicum bekomt men door ferrocyanetum