einde der buis uitstroomende gas de bekende knoflookaob* tige q{ kakodylachiige reuk was waar te nemen , welke nim' mer ontbreekt, wanneer bet waterstofgas ook slechts dage' ringste sporen arsenik waterstof bjgemengd oevat en steeds een zekere voorbode is van bet aanwezig zijn van arsenik. Busay eu Buignet nu zuiveren een arsenik bevat' tend zwavelzuur door destillatie, welke steeds eene onaam gename bewerking is en dan alleen een zuiver produkt le* vert, wanneer het arsenik als arseuikzuur aanwezig is< waarom men het arsenigzuur, zoo dit aanwezig is. eerst tot arseuikzuur moet oxyderen. Buchner daarentegen volgt onder vermijding der destillatie den omgekeer* den weg; hij laat namelijk het in het zwavelzuur opgeloste arsenik/.uur tot arsenigzuur reduceren, ten einde dit vervol' gens op de reeds vroeger beschrevene en gemakkehjk uitvoerbare wijze, ais chlorarsenik te vervlugtigen. (R uchne r’s , neues Repertorium, No. IS. 23.) Over Coriamyrtin, hare bereiding; en physiologische eigenschappen duor J. Riban. Men kont de vergiftige eigenschappen der Coriaria myrti* folia, Riban heelt er het werkzame beginsel uit afgezonderd, dat niet, zoo als men vooronderstellen zon een alea* loïd is, maar een goed bepaald en gekristalliseerd glucosid. Men bereidt de coriamyrtin bij voorkeur uit het sap der vruchten ol uit de bladen van bovengenoemde plant Het aftreksel dezer laatsten of het sap der vrucht wordt zoolang met acetas plumbicus basicus vermengd als er nog een praecipitaat ontstaat, waarna bet gefiltreerd en van den overvloed van lood door zwavelwaterstof bevr ,d en daarna bij herhaling met aetlier behandeld wordt. Deze lost de coriamyf' tin op ; men destilleert de grootste hoeveelheid van deß aether af en men ziet dan meestal reeds de kristallen zich inden toestel afzonderen;, gebeurt dit niet dan laat ma» het vocht van zelf verdampen.

170