bruine oplossing met slechts zeer weinig onoplosbaar ge' deelte. Aioëhars wordt door koken van het jalappehars Jaet

suikersiroop helder en met bruine kleur opgelost. Benzo» lost pararhodeoretin niet op. Hager’s pharmaceulissche Centralhaüe 1864, No. 21.) Over Sanguinaria Canadensis. L. De wortelstok der Sanguinaria Canadensis Linn. (S. aca°' lis Michx) wordt in KT. Amerika gebruikt, zoowel als ge' neesmiddel als tot roodverwen. Het zaad, dat overeenkom' stige werking bezit met het zaad van Stramonium bevat een narcotisch alcaloïd en is zeer vergiftig. Deze plant, behoorende tot de Papaveraceae , komt verschillende variëteiten voor in N. Amerika inde bosscha0 van Kanada bij Louisiana, Plorida en Missouri. De schoon0 reuklooze bloemen ontluiken in April en Mei. De wortel' stok wordt inden herfst gegraven. Men bereidt een alcoholisch extract, gewoonlijk Sanguinarin genoemd» welke naam echter alleen aan een alcaloïd toekomt. De plant hevat hars, gomhars, roode kleurstof, extra0' tiefstof, amylum, suiker en een bitter alcaloïd, door Da»9 Sanguinarin genoemd. Dit geeft met zuren oranjerood ge' kleurde zouten en komt overeen met chelerythrin in oO*e Chelidonium majus, en is volgens Probst en Schiel daaf' mede identisch. Door alcohol wordt de roode kleurstof go' makkelijk opgelost. De gedroogde rhizoma is heen en weder gebogen, cil'o' drisch, 2—4 duim lang, circa 3 lijn dik, weinig gerirop van buiten grijsbruin, vanbinnen witachtig, roodgestipp melig. De smaak is matig bitter en scherp. Bij het kaaü' wen wordt het speeksel geelrood gekleurd en er ontstaat 10 den mond en keel een sterk branden. Bij het tot poeder brengen van den wortelstok wordt 0,0 sen en prikkeling inde keel veroorzaakt. De dosis van het poeder van den wortelstok is %—ö grfil

280