in het gebruik vaneen als reductiemiddel door Bothe ontdekt zilverzout met een nieuw organisch zuur, dat hij acidum oxytartaricum noemt. Men bekomt dit reductiemiddel, door gewoon versch gepraecipiteerd tartras argenticus in eene genoegzame hoeveelheid gedestilleerd water langen tijd bij de kookhitte te behandelen, De verkregene oplossing bevat dan het nienwe zilverzout met de genoemde sterk reducerende eigenschap.

Yolgens eeue door prof. Boettger eenigzins vereenvoudigde wijze kan men deze verzilveringsmethode van het glas op de volgende wijze ten uitvoer brengen: Men verkrijgt de reductievloeistof door 1 drachma nitras argenticus op te lossen in 1 once water en deze oplossing langzamerhand te gieten in eene in hevig koken gebragte oplossing van tartras kalico-natricus (bestaande uit 48 grein zout en 48 oneen water), alles circa s—lo minuten aan de kook te houden, dan te laten bekoelen en te filtreren. Als verzilveringsvloeistof dient de nitras ammonico-argenticus, waarin echter geen overvloed van ammoniak mag zijn. Men bekomt ze, door 1 drachma nitras argenticus in 1 once gedestilleerd water op te lossen , daarbij zoo lang ammonia liquida te droppelen , tot de daardoor veroorzaakte troebeling weder begint te verdwijnen, waarna 12 oneen water worden bijgedaan en gefiltreerd. Voor de verzilvering neemt men gelijke volumina van de verzilveringsvloeistof en de reductievloeistof, bedekt het glas daarmede met eene laag ter dikte van V8 duim en ziet dan reeds na verloop van 10 minuten het glas met eene spiegelende laag zilver overdekt. Herhaalt men deze bewerking nog eens, zoo verkrijgt de zilverlaag zulk eene dikte, dat zij geheel ondoorzigtig is en men de achterzijde met een vernis kan beveiligen. (Journal für prakt. Chemie, Bd. 92 , E. 8, S. 494).

32