Wanneer het restant na de verdamping inde poreeleinen schaal nog al aanzienlijk is, zoo is er veel ammoniakzout aanwezig, dat verwijderd moet worden, dewijl het de genoemde kleurreactien inden weg staat. Men bevochtigt het restant met water, wrijft het met ongeveer zijn dubbel volum °arbonas natricus tezamen, en laat zoo lang inde lucht staan, totdat de reuk naar ammoniak verdwenen is. De trekt men weder uit met alcohol, filtreert, zuurt het

Altraat aan met zwavelzuur en verdampt. Het overblijvende 18 dan geschikt tot voortbrenging der kleurreactien. Er Wurmen hierbij geene verwisselingen plaats grijpen; de strychten levert wel dergelijke reactien, maar inde eerste plaats 'U deze niet vlugtig en kan daarom niet in bet destillaat zijn, eU vervolgens komen de kleuren bij aanwezigheid van anilin te voorschijn met verdund zwavelzuur, terwijl de strychnin sterk zwavelzuur vereischt. Over het alkaloïd uit de Calabarboon; door Vee en Leven. Volgens de schrijvers is het door Jobst en Hesse uit Calabarboon afgezonderde alkaloïd, door henphysostigmin, door anderen ésérin genoemd, een mengsel van verschillende dgehamen en een kristalliseerbaar alkaloïd. Zij geven ter bereiding van het zuiver alkaloïd de volgende wijze op. De t°t fijn poeder gebragte Calabarboon wordt koud uitgetrokken teet alcohol van 95° O. De alcoholische vochten worden gedestilleerd en het overblijvend extract innig vermengd met eene geconcentreerde oplossing van acidum tartaricum. Na gedurende eenige uren daarmede in aanraking te zijn geweest verdunt men met water, filtreert en oververzadigt het gefiltreerde vocht met poeder van bicarbonas kalicus, filtreert °P nieuw en schudt herhaalde keeren met aether, uit welke °ptesaing na verdamping het alkaloïd vermengd met vreemde telfstandigheden terugblijft. Dit residu wordt onder eene klok met zwavelzuur gedroogd en met watervrijen aether

91