Hij houdt het voor doelmatig, dat personen wier beenderen te weinig phosphorzure kalk bevatten, dit middel gebruiken, zoo als men ijzer toedient aan zieken wier bloed te weinig van dit metaal bevat. Wanneer de kippen geen talk bekomen, zoo missen de eijeren die zij leggen de harde dop, maar zoodra men eenig kalk bij het voedsel mengt, verkrijgen de eijeren weder hun gewoon uiterlijk. Bij zwangere vrouwen gebeurt het wel dat hunne beenderen verwecken , dewijl het foetus dat zij bij zich dragen haar te veel kalkzouten onttrekken. Hij ging uit van de vooronderstelling dat de kalk bij de inwendige toediening inde spijsverteringsorganen eene soort digestie ondergaat, waardoor zij bijzonder geschikt gemaakt wordt om inde weefsels opgezogen en opgenomen te kunnen worden en hij kwam daardoor op de gedachte , de kalk op zoodanig eene wijze toe te dienen, zooals zij door de natuur geleverd wordt. Hij liet daarom beenderen tot poeder brengen en dit beendermeel door rhachitici in eene dosis van minstens 30 grammen daags gebruiken. Hiertoe gebruikte hij versche beenderen , dewijl oude reeds eene soort van verandering ondergaan hebben en meer door rotting geleden hebben. He beenderen moeten zoo fijn mogelijk zijn, opdat het üiaagsap des te beter en krachtiger er op kan inwerken. Hij wederlegt de tegenwerping van de onoplosbaarheid van bet middel en van zijne resorptie daardoor: 1. Dat de vogels eijeren leggen, die kalkzouten bevatten, daar deze door hunne spijsverteringswerktuigen zijn ingébracht geworden; 2. Dat de honden en andere dieren de beenderen die zij 'oslikken verteren; 3. Dat de vrouwen gedurende hare zwangerschap enorme hoeveelheden van dit zout aan het foetus dat zij bij zich dragen leveren, welke zij alzoo met hun voedsel moeten tot zich nemen; alzoo moet de phosphorzure kalk verteerd en geabsorbeerd worden ; 4. Dat de melk, waarmede kleine kinderen gevoed worden , eene groote hoeveelheid van dit zout bevat; en dat

77