en wordt er behalve voor geneesmiddel, ook als parfumerie gebruikt. De bast die de schrijver voor zijn onderzoek bezigde, was 16 centimeters lang , 8 breed en 2 dik. De kleur komt overeen met die van de gele kina, de reuk is als van vanilje, de smaak is verwarmend, bitter, prikkelend, zuur, balsamisch. Het buitenste gedeelte is ruw, diep gegroefd, op verschillende afstanden met witte cryptogamen bedekt; de breuk is glad; hot weefsel is hard en er blijven slechts weinig vezels na de tot poederbrenging terug, koud water doortrekt slechts moeielijk dezen bast, en er lossen daarin slechts weinige van zijn bestanddeelen in op; door kokend water wordt er een bruin specerijachtig extract uit verkregen, dat blauw lakmoespapier rood kleurt; de smaak er van is verwarmend, brandend. Op gloeiende kool gestrooid, verbrandt deze bast onder verspreiding vaneen overvloedige aromatische rook; er blijft slechts weinig asch terug; deze asch bevat kalkzouten en zeer weinig ijzer. Sulphidum carbonicum, chloroform, de aethers, alcohol oefenen een speciale werking uit op dezen bast. Het alcoholische extract van Palo-Santo wordt veel gebruikt in Nieuw-Grenada , als stimulans , spijsvertereud , openend middel; dit extract is geler dan het waterige, zeer weinig oplosbaar in water, en bevat al de werkzame beginsels van den bast. Men bereidt met de alcoholische tinctuur van dezen bast, met suiker aangezoet, een elixer, dat men des morgens als likeur gebruikt. Het hars dat men uit den bast bereid, bevat een kristallijn beginsel, dat veel overeenkomst met acidum benzoïcum heeft; de kristallen zijn naaldvormig. In sommige streken van Nieuw-Grenada laat men de bast van Palo-Santo in eene fijne olie koken, welke olie alsdan als cosmetiek voor het toilet gebruikt wordt. (Boachardat Bulletin de Ihérapeutique, 1865.)

288