gewogen en zijn gewicht van het voor deze laatste behandeling gevondene afgetrokken. Het verschil doet dan de hoeveelheid zetmeel kennen. Gebruikt men zoutzuur, zoo lost dit een weinig van de minerale stoffen op, die in dit geval als zetmeel zijn in rekening gebracht, maarde hoeveelheid van deze zelfstandigheden kan men na de verdamping der oplossing, uit de samenstelling van het residu leeren kennen. {IS Union pharmaceutiqwe en Journal de Fharmacologie Aoiit 1866.) Over de afzondering van het lood van bismuth; door Prof. Nick 1è s. Volkome zuivere bromo-ihallaten (1) welke volkomen vrij zijn van alcalische chloreta en brometa oefenen geenerlei werking uit op loodzouten, terwijl zij met de bismuthzouten een zeer overvloedig wit praecipitaat van bromothallas bismuthieus vormen. Het witte praecipitaat is oplosbaar in geconcentreerde oplossing van sal ammoniae, terwijl de chlorothalliumzure alcalien zich eveneens verhouden als de bromothallaten. De verschillende loodoplossingen, kortheidshalve door den schrijver halothallaten genoemd, behouden bij het onderzoek met de nieuwe zouten, hunne doorschijnendheid; alleen veroorzaakt de acetas plumbicus basicus, naar den coneentratiegraad, eene meerdere of mindere sterke opalisering. De werkeloosheid der loodzouten is in het algemeen zoo (]) Be bromo- en chlorothallaten van Nik lés, aijn verbindingen van thallium-tribromid of trichlorid Ti B rg en Ti Clg't met de alkalische bromiden en chloriden, bij voorbeeld ammonium-bromothallaat: Ti Brg NBr + 4 HO, ontstaan door de inwerking van bromium of chiorium op mengsels van thallium bromuur of chloruur en bromammonium of ehlorammonium, bromkalinm of chlorkalium in geconcentreerde oplossing.

329