guitig sind als die Fisteloperation”. En iets verder ; „Mrgends hangt der Erfolg so sehr vonder Eertigkeit und Übung der Operateure und so wenig vonder Antisepsis ab als beider Heilung der Fisteln”. Nu is het opmerkelijk, dat juist bij een Franschman in tegenstelling met deze laatste uitspraak van Duitsche zijde de voorwaarde der asepsis vooropgesteld, en eene methode wordt bedacht om aan die voorwaarde tegemoet te komen. Doyen toch zegt in zijn boek, sprekende over de recto-vaginaalfistel: „Le principe de cette opération est de réduire a un simple point, c’est a dire au minimum possible la communication avec le rectum, afin de diminur les chanoes d’infection secondaire de la suture vaginale”. Welke zijn nu de verschillende methoden, berustend op de principes der verschillende auteurs. Het zijn er in hoofdzaak twee. 1. De excisiemethode en 2. De splijtingsmethode. Treub, Pozzi,Yeit zijn verklaarde voorstanders der eerste methode. Aan de tweede methode wordt slechts bij uitzondering een plaats ingeruimd Treub noemt alleen maarden naain der methode en geeft er zelfs geen beschrijving van. Hij meent, dat het theoretisch voordeel der splijtingsmethode, dat geen weefsel opgeofferd wordt, niet opweegt tegen de groote technische moeielijkheden. Voor kleine fistels is de splijtingsmethode overbodig, voor grootere zal zij , doordat zij meer wondspanning veroorzaakt, minder dikwijls bruikbaar zijn dan de exisiemethode. Veit zegt; „Auch habe ich, wie viele Operateure oft dein Gedanke gehuldigt es muss doch möglich sein, die Blasé völlig von der Scheide zu trennen und daim beide isoliert zu nahen. Dies ist leider deshalb selten möglich, weil die Gewebe nach der Fistel sich conisch verdunnen”. Pozzi zegt: „Quand on a affaire a un vagin étroit et que I’on manque d’étoffe pour faire un avivement suffisant on pourra mettre a profit le procédé de dédoublement”. Aan deze twee hoofdmethodeu sluit zich aan als derde de methode van Doyen. Ofschoon deze in hoofdzaak is een splijtingsmethode neemt ze een aparte plaats in, omdat ze behelst een nieuw principe, ten minste er naar streeft om door de methode het principe der asepsis te dienen. Met behulp vaneen tabakzaksnaad tracht nl. Doyen de communicatie met het rectum zooveel mogelijk tot een enkel punt terug te brengen. Volgens dit principe heeft Spreker de twee urine-fistels behandeld. Bij eender drekfistels heeft hij dooreen kleine modi-