moeite, en is meestal een operatieve behandeling noodig. Spreker heeft den uterus altijd slap gevonden, maar wel aan den éenen tuba-hoek slapper dan aan den anderen, omdat de inversie aan éen van beide hoeken begint. De heer Treub is van dezelfde opinie als Dr. Stratz; volgens zijn meening blijkt uit de mededeeling van Dr. Pompe zonneklaar, dat er geen sprake was van contractie. Dat blijkt o. a. daaruit, dat de uterus bij ’t terughalen van de hand weer onmiddellijk terugzakte. Dit is geen actief maar een passief terugvallen, vergelijkbaar met het uitzakken der intestina bij een colpotomie. Een tweede argument voor het passieve terugzakken van den uterus is het feit, dat er een kleine depressie bleef bestaan; toen deze was opgeheven, contraheerde de uterus zich krachtig en bleef de inversie weg. Het geval van Dr. Pompe is een steun voor spreker’s verklaring van de spontane inversio uteri, die alleen mogelijk is bij partieel paralytische verslapping van den spierwand. De heer Pompe van Meerder voort repliceert, dat hij niet bedoelt te ontkennen dat er bij het tot stand komen der inversio uteri in zijn geval atonie in ’t spelwas. Hij is echter overtuigd, dat door het contractiliteitsvermogen van den spierwand do uterus is geinverteerd, nadat het begin van inversie bij atonischen uterus door ongeschikt credeeren was tot stand gebracht. Alleen op deze wijze kan spreker zich het weer optreden der inversie verklaren f bij het terugtrekken van dein den uterus gevoerde hand. Daar de vrouw in narcose was , bestond er geen buikpers . dus geen drukking van boven. Er moet een oorzaak geweest zijn, tengevolge waarvan de depressie weer tot een inversie werd. Prof. Treub zegt, dat voor de verklaring: van ’t geval in ’t geheel geen uterus-contractie noodig is. Ook bij een colpotomie is de patiënte in diepe narkose en zakken nogtans de darmen uit. In het geval van Dr Pompe hebben de intestina gaandeweg de depressie tot een inversie gemaakt. Bij een slappe linnen zak zou hetzelfde gebeurd zijn. Dr. Mendes de Leon houdt daarop zijn aangekondigde voordracht over asepsis tijdens de operatie. Spreker begint met de opmerking, dat het door hem aangekondigde onderwerp vrij wel zou zijn uitgeput, wanneer asepsis tijdens de operatie niet anders beteekende dan de zorg, dat alles wat direct met de wond in aanraking komt, nauwkeurig kiemvrij is gemaakt. Het steriliseeren der instrumenten laat niets meer te wenschee over, en over de dosinfectie der handen zijn sinds de bekende mededeeling van Pürbringer minstens 30 brochures verschenen. Door vele operateurs wordt echter, terwijl zij zich schijnen blind

185