schapsduur. Dit is het typische beloop van de ziekte afgezien van de graviditeit. Mejuffr. van Tussenbroek vraagt, of er bij de psychiaters iets bekend is omtrent psychische defecten bij kinderen, die na een zwangerschapspsychose ter wereld komen. Prof. Tre u b zegt, dat hij daaromtrent niets heeft kunnen vinden. Dr. Helleman meent tot dit laatste een bijdrage te kunnen leveren. Hij kreeg, van den huismedicus, het verzoek bij een epileptica abortus op te wekken. De vrouw had 5 kinderen waarvan 2 idioot en 3 achterlijk zijn. Tijdens de zwangerschappen waren de epileptische aanvallen altijd ernstig. De graviditeit was tot de 3de maand gevorderd. Na overleg met den huismedicus werd abortus opgewekt, en de man gewaarschuwd voor eene volgende zwangerschap. 1 '/2 jaar later werd Spreker bij pat. geroepen. Zij was ± 8 md. gravida en scheen moribund; reeds sedert 10 dagen ineen voortdurenden status epilepticus. De ontsluiting was eenige c.M. Met de methode van Bonnaire werd nog een levend kind ter wereld gebracht. Een diepe cervixscheur werd gehecht. Nadat patiënte genezen was werd het voorstel gedaan om door onderbinding der tubae de vrouw te steriliseeren. De man had daartegen geen bezwaar, doch de vrouw weigerde. Toen zij na verloop van tijd weer zwanger was, kwam zij op haar weigering terug. Spreker heeft toen de beide tubae onderbonden; abortus is 6 weken later spontaan opgetreden. Mej. van Tussenbroek zegt, dat deze mededeeling geen licht geeft over de psyche der kinderen na zwangerschapspsychose van een overigens gezonde moeder. Dat de kinderen vaneen epileptica idioten kunnen zijn is bekend. Prof. Kouwer zegt, dat hij zich, in het geval door Prof. Tre u b medegedeeld , met de indicatie tot het opwekken van abortus geheel kan vereenigen. Hij vraagt, of in dit geval de anamnese volkomen bevredigend was, en er geen psychosen inde familie waren. Prof. Treub antwoordt, dat de vrouw tot dusverre volmaakt gezond was geweest, en dat er van psychosen inde familie niets was bekend. Dr. Barnouw zegt dat hij ook eenmaal ineen geval van zwangerschapspsychose abortus heeft opgewekt. Hij heeft het geweigerd , ineen geval waar hij met een half krankzinnige te doen had, omdat hij meende door het opwekken van abortus de vrouw inde dwaling te versterken, dat zij niet in staat was haar moederplichten te vervullen. Eenigen tijd later is het toch geschied, met het droevige gevolg, dat de vrouw zoo zenuwziek is geworden,

237