infectie der wond. Levend kind. Patiënte wordt, voor de maal gravida, op BO Jan. ’O5 inde kliniek opgenomen. Er bestaat een ernstig vernauwd, plat rachitisch bekken: Spin. 26, cr. 27,5 C Baud. 16, C. Diag. {9, C. V. 6,5 (post mortem gecontroleerd). Spin. post. 8,5. Typisch rachitisch bekken (wordt gedemonstreerd). Yoorts werd gevonden een sterke hangbuik: belangrijke diastase der m.m. recti. De huid, die den onderbuik bedekt, vertoont uitgebreide decubitua-zweren. Uterus adhaerent aan buikwand. Lig. rot. op handbreedte van elkander verwijderd, insereeren zich 20 c.M. boven den bovenrand der symph. pubis aan den uterus, op welke hoogte zich dus de fundus uteri moet bevinden. Weinig vruchtwater, klein kind. Portio vag. is met geen mogelijkheid te bereiken, als gevolg van de sterke anteflexie en fixatie der baarmoeder. De ulcera worden behandeld, inde hoop, dat deze nog tot genezing zullen komen vóór de haring begint. Maar 8 Pebr. reeds, ’s avonds 8 uur, treden weeën op, naar schatting vier of vijf weken ante terminum: de vrouw weet dat niet nader aan te geven. De ulcera etteren nog sterk en daarmede is natuurlijk een absolute contra-iudicatie voor S. C. gegeven. Bij de belangrijke bekkenvernauwing is derhalve een kunstmatige verlossing per vias uaturales aangewezen en deze kan wel in niets anders bestaan dan in embryotomie desnoods van het levende kind. Hiervoor doet zich een onoverwinlijke moeilijkheid op: de portio vaginalis is slechts met de grootste moeite te bereiken ter hoogte van den laatsten lendenwervel, wanneer men den uterus zoo sterk mogelijk opheft. Er is geen ontsluiting van beteekenis. Yier uur later kan men het ost. ext, dat nog even hoog staat, passeeren, maar hooger dan het onderste gedeelte der cervix reikt de vinger niet. Ook laat de portio zich niet door aanhaken met den vinger verplaatsen. De uterus is voortdurend, ook buiten de weeën, buitengewoon pijnlijk: vooral zijn achterwand is door de ventrifixatie reeds inde zwangerschap bovenmatig gerekt, en wordt thans, tijdens de weeën, natuurlijk nog meer bedreigd. Ook over het baarmoederlitteeken heeft men alle reden ongerust te zijn. De ligg. rotunda zijn onheilspellend zichtbaar geworden. Kan men hier dan manueel dilateeren? De plaats der cervix maakt dat onmogelijk en gevaarlijk. Kan men den uterus per vaginam opensnijden? In meer dan één opzicht moet dat als bijzonder gevaarlijk worden beschouwd, daar men zich de deelen niet toegankelijk kan mken. Zoo word ik gedrongen om toch de buiksnede te verrichten, hoewel die uiterst bedenkelijk is. Het geheele ulcereerende terrein wordt met collodion en gaas

135