Bij eolampsie wordt dus in het bloed, de urine en de placenta en in het navelstrengbloed bijna altijd melkzuur gevonden. Hu moet worden nagegaan, in hoeverre dit van het gewone afwijkend is. Liebig, Heuss, Schütz konden in normale urine geen melkzuur aantoonen. In overeenstemming hiermede verkreeg ik uit 1 L. normale urine geen kristallen; ook gaf een liter urine, die op de gewone wijze tot 10 cM3 was ingedampt en met dierlijke kool was gereinigd, de reactie van Hopkins niet. Om de nauwkeurigheid van de methode te leereu kennen, loste ik zinkparalactaat op in normale urine. Schü t z *) vond in dit geval met twee verschillende methoden resp. 35°/0 en 56°/0 terug. Stadelmann2) kreeg 14.2°/0 van de opgeloste stof terug, Zweifel slechts zeer weinig bij toevoegen van 500 mgr. zinkparalactaat aan een tamelijk groote hoeveelheid urine. Als maximum vond ik van toegevoegd lactaat 31.4°/0 terug. In normaal menschenbloed komt volgens Ende r 1 i n en Sa 1 om o n geen melkzuur voor. Evenmin kon Zweifel het aantoonen in het aderlatingsbloed van zwangeren en barenden. Berlinerblau3) vond in 200 cM3 direct in alcohol opgevangen veneus bloed 24.5 mgr. stof, waarvan echter geen bepaling wordt opgegeven; ook wordt niet vermeld, of het bloed vaneen gezond persoon afkomstig was. Ik onderzocht 100 cM3 aderlatingsbloed vaneen normaal persoon, die in 16 uur geen voedsel had gebruikt; bij de eene helft hiervan werd zinklactaat gevoegd, en daarvan 46.86°/0 terugverkregen; de andere helft werd op de gewone wijze op melkzuur onderzocht. Wel werden kristallen gevonden, die echter geen paralactaat bleken te zijn; wel was de reactie van Hopkins duidelijk positief, dus een spoor melkzuur aanwezig. Ook inde placentae, van drie normale partus afkomstig, werd slechts weinig melkzuur gevonden. Omdat bij langen duur van de weeën door circulatie-stoornissen inde placenta en den kinderlijken bloedsomloop op die plaatsen melkzuur zou kunnen gevormd worden, vergeleek ik placentae afkomstig van partus van verschillenden duur. De placenta vaneen zeer kort durenden partus weegt samen met het navelstrengbloed 470 gr. en levert kristallen, die na reiniging ') Milchsaure in patholog. Hamen. Zeitschr. f. physiol. Chemie Bd. 19. 1894. p. 482. 2) Ammoniakausscheidung beim Diabetes. Arob f. exp. Patb u. Pbarm. 17. 1883. 3) Milchsaure im Blute. Arch. f. exp. Patb. u. Pbarm. Bd. 23. 1887.

41