zich, wanneer zij zich onbespied waant, evenwel vaak op om door de ramen te zien. Vroeger had zij nooit pijn inden rug, zegt zij, deze is eerst na een onderzoek voor acht dagen opgetreden. De temperatuur is gedurende den geheel en observatietijd normaal gebleven, ook later, in het kraambed. De haring verloopt spontaan, snel. In 9Va uur wordt het 3780 gr. zware kind in achterhoofdsligging geboren. Geen nabloeding. Gedurende de haring, welke met sterke en frequente weeën gepaard gaat, heeft de vrouw in het geheel geen klachten geuit over haar vroegere pijnen. Dadelijk na de geboorte van het kind beginnen deze weder. Dezelfde pijnen in rug, borst en hoofd met paraesthesieën treden weer op, zij is nog steeds gedeprimeerd en huilt veel. Zij slaapt ’s nachts goed. Den 6ert dag van het kraambed wordt de vrouw beurtelings rood en wit en rolt met de oogen. Langzamerhand wordt zij woest, grijpt naar haar hoofd, knijpt in haar borst en buik, grijpt naar haar heenen, woelt heen en weer en schreeuwt aanhoudend: „daar zit vuur in”. Personen herkent zij niet, evenmin weet zij, waar zij is en noemt ieder, die bij haar komt: „Arie” (waarschijnlijk haar man). Ha afgezonderd te zijn en na gebruik van 2 gr. amyleenhydraat per os wordt zij langzamerhand kalmer, herkent weer personen. Intusschen is strabismus convergens opgetreden, welke echter spoedig weer verdwijnt. Den volgenden morgen heeft zij weer een aanval, welke echter niet zoo hevig is als de vorige. De volgende dagen is zij kalmer, klaagt nog steeds over allerlei pijnen. Den twaalfden dag vertrekt zij met dezelfde klachten, tegen advies. De psychische stoornis heeft drie dagen geduurd. Zij heeft geheel het beeld van een hysterica vertoond, niet voor roden toegankelijk, bedenkt allerlei pijnen en kwalen, wil alle dagen onderzocht worden. Thuis wordt de toestand niet beter; voor het kind is zij goed en vrij zorgzaam. Prof. Heilhronner stelt de diagnose hysterische psychose, op grond van het geprotraheerd, minutieus opnoemen van hypochondrische ideeën op hoogdravenden toon, de verwardheid, die nu en dan plotseling opgeheven is voor enkele seconden, het dan goed te fixeeren zijn en zonder remming op herhaalde vragen niet antwoorden, om tenslotte bij wijze van reactieve ontlading weer ineen pij njammer uitte barsten, vergezeld van den voorbijgaanden strabismus. In Aug. 1911 bevalt de vrouw weer inde kliniek zonder eenige psychische stoornis te vertoonen gedurende haring en kraambed. No. 7. Toe. 1907 n°. 167. 34 jaar. Y para met een vernauwd bekken en normale inwendige organen. Patiënte wordt door haar familie wonderlijk genoemd. Zij maakt zich spoedig kwaad en slaat dikwijls hare kinderen, welke zij verwaarloost. Soms is zij ook weer zeer

16