doorgemaakt. Reeds zes dagen vóór haar opneming begon zij godsdienstige verhalen te doen, welke waanideeën de volgende dagen toenamen. Zij heeft een poging gedaan zich te verdrinken en met een mes zich van kant te maken, waarom zij naar de kliniek gebracht wordt. Zij ziet er vrij goed uit, neemt weinig notitie van haar omgeving; armen en beenen laat zij slap neervallen. Zij reageert op aanspreken en weet, dat zij in het ziekenhuis is. Nu en dan heeft zij zelfmoordneigingen, is overigens kalm. De haring heeft den volgenden morgen plaats; het kind van 3000 gr. wordt spontaan in 4 '/2 uur in A. a. v. geboren. Tijdens de haring is de vrouw kalm, geeft weinig pijnuitingen, is onverschillig voor alles. Zij hoort nu en dan stemmen. Den volgenden dag is zij onrustig, is aggressief, praat voortdurend over godsdienst, ziet engelen en hoort stemmen. Het kind zoogt zij gewillig en goed. Inden loop der dagen is zij nu en dan nog onrustig, maar meestal is zij gedeprimeerd, welke depressie toeneemt. Na 40 dagen vertrekt zij tegen advies; de echtgenoot weigert haar ineen gesticht te doen brengen. Prof. Heilbronner meent met een acute exacerhatie vaneen chronische psychose te doen te hebben. No. 40. Toe. 1910 n°. 95. 40 j. XII p., waarvan 2 abortus. Na de laatste bevallingen heeft de vrouw altijd vreemd gedaan. Zij ging reizen, verkocht alles, nam de kinderen mee en liet haar man achter. Zij is nu thuis voorspoedig bevallen, het uitdnj vingstijdperk duurde slechts 3/4 uur, waarbij de vrouw zeer weinig pijn had; zij wordt nu inde kliniek opgenomen met het oog op de anamnese. De algemeene toestand is goed. Zij heeft geen koorts, aan de inwendige organen zijn geen afwijkingen. Het gezicht is strak en bleek, de stem langzaam, er bestaat geen bewegingsdrang, eerder het tegendeel, zij ligt rustig te bed, maar slaapt slecht. Zij herkent personen en is goed georiënteerd. Het herinuerings- en het inprentingsvermogen laten niets te wenschen over. Zij reageert traag op gestelde vragen. Er zijn enkele waanideeën; zoo meende zij de stem van haar man en haar oudste dochter te hooren, die haar kind wilden wegnemen. Het idee, dat haar kind weggehaald zal worden, speelt de hoofdrol in haar voorstellingen. Daar ze geen sterkere abnormale psychische verschijnselen vertoont inde kliniek, wordt zij na veertien dagen ontslagen.

69