of Mc Clure’s Magazine and is presented here for the first time.” De portretten dezer twee weldoeners der menschheid ontbreken niet onder de bekoorlijke prentjes yan het artikel, dat op iedere bladzijde boute beweringen bevat in strijd met de werkelijkheid; op niemand kan het een anderen indruk maken dan dien van onkiesche reclame; men kan zich moeilijk voorstellen, dat het volkomen buiten medeweten der twee gehuldigden zou zijn geschreven. Niemand kan ontkennen, dat zij hiermede afbreuk hebben gedaan aan de waarde van hun naam als wetenschappelijke, hoogstaande geneeskundigen. En toch, men behoeft er geen oogenblik aan te twijfelen, dat het publiek ook deze reclame heeft verwerkt, zooals het iedere bombast van kwakzalvers aanvaardt! In 1919 geeft Engeland ons iets zeer merkwaardigs te aanschouwen. Yan bevriende zijde werd mijn aandacht gevestigd op advertenties betreffende „Twilight Sleep” in Engelsohe „magazines,” en zoo kwam ik in het bezit van twee sierlijk uitgevoerde prospectussen; het eene betreft „The Bushey Lodge Twilight sleep Nursing Home te Teddington, Middlesex, het andere „The London Home of Twilight Sleep, Streatham Manor.” Allerliefelijkste verblijven, het eerste in een schitterend park, beide als gezellige eerste klas-hotels ingerioht, beide in het bezit van allervoortreffelijkste verpleegsters, wier beeltenis niet ontbreekt (lief zien zij er uit, ongetwijfeld), beide voorzien van deugdelijke geneeskundigen, wier namen echter nergens te voorschijn komen. — Beide ook, in hun prospectus, de grootste overeenkomst vertoonende met de gewone kwakzalversmanieren! De aanbeveling behelst, om te beginnen, een beschrijving van de „Twilight Sleep,” die volkomen in strijd is met die, welke in wetenschappelijke geschriften wordt gevonden: „the mother-to-be experiences a condition of delightful slumber, sometirnes quite dreamless, sometimes accompanied by dreams of happiest import” enz, Yan de algemeen bekende 25 °/c mislukkingen is geen sprake! Men vergelijke hiermede de beschrijving van patiënten, die met moeite in bed worden gehouden van wege haar heftige opgewondenheid; men denke er hij aan de waarschuwing, liefst niet de familieleden bij de sponde der harende toe te laten, om hun den onaangenamen indruk te besparen, dien sommige „sluimerenden” op den leek maken! Ganss zelf heeft hierop gewezen. De opgeschroefde beweringen moeten den indruk vestigen, dat aan de haring slechts één enkel gevaar verbonden is, de pijn. Alle mogelijke gevaren, die ons verloskundigen zoo goed voor den geest staan, worden volkomen weggedoezeld achter dat ééne, groote, alles beheerschende onheil; de pijn. Dank zij het opheffen der pijn ver-

131