ureter-mucosa achterwege. Podres meende, dat de hechtingen gevaar zouden opleveren voor concrement-vorming. In al deze methoden ziet men de toepassing van het principe van het dichtmaken door middel van veel hechtingen. Men streefde echter zijn doel voorbij, want juist het vele hechten veroorzaakte vernauwing van het ureter-lumen. Doch telkens en telkens weer ging men heil zoeken in het anders aanleggen van de hechtingen, want in alle gevallen moest de ureter toch in het hlaaslumen uitmonden en moest hij daartoe op de eene of andere manier vastgelegd worden. Eene oplossing voor deze moeilijkheid was het leggen van zijden draden door het vesicale ureter-einde, en deze draden buiten de urethra ergens, pubes, labia majora, vast te leggen, of wel een gewicht (200 gram (Kayser 35)) voortdurend op deze draden te doen in werken. Dergelijke draden ontlastten de andere hechtingen. „Mir (Stoeckel'76) erscheint ein Gewichtszug in dieser Art nicht rationell, und ich halte es für verfehlt, um ein Zurückgleiten des Ureters aus der Blasé zu verhindern, denselben nach der Blasé hin permanent zu überdehnen. Dadurch wird die JNaht gezerrt werden und nicht so gut heilen, als wenn jede Zerrung fehlt. Die Nahte werden gedehnt, sie werden sich lockern können, und vielleicht versagen, wenn der Padenzügel durchschnitten ist”. Hechting smateriaal. Ook het hechtingsmateriaal, dat in vele gevallen wordt gebruikt, was ongeschikt. Wertheim bijv., bevreesd zijnde voor de hooge spanning, waaronder de ureter in enkele gevallen kwam te staan, legde zijden ontspannings-hechtingen aan. Deze zijde was eigenlijk zeer gevaarlijk, daar zij niet kon worden geresorbeerd en dus aanleiding gaf tot irritatie, ontstekingen steenvorming. Hanger, evenwel, blijft een voorstander van zijde, met dien verstande, dat zij nooit intravesicaal worde aangebracht. Zelfs deze beperking bestrijdt Prit s c h, daar hij gevallen onder oogen kreeg, waar de draden van buiten af in het hlaaslumen drongen. „Wenn also auch zuzugeben ist, dass Heide und namentlich Zwirn das bequemste JSTahtmaterial sind, so muss man doch, um sich vor ferneren Zwischenfalle zu sichern, resorbierbares Nahtmaterial wahlen”. (Htoeckel 76). Bescherming van den naad. B. Te gen stenose: Waar men aldus op vele verschillende wijzen het waterdicht zijn van de naadlijn kon bewerkstelligen, was men nog niets verder gekomen met het bestrijden van de lastige stenose, die zoo vele schoone, directe operatieve resultaten waardeloos maakte.

50