schijnselen verloopt, treedt meestal na verloop van enkele maanden in. Dellinger Barney (1) heeft 62 gevallen van accidenteele afsluiting van den ureter uit zijn praktijk en die van anderen verzameld, en schrijft hieromtrent, dat „the ureteral injury produced no immediate symptoms whatever in 26 cases, or 41 °/0”, doch daar een dergelijke afsluiting nogal eens gevolgd wordt door het fistuleus worden van den ureter, meent hij te moeten opkomen tegen het opzettelijk afbinden als „ opera tie-methode”; Heyn-Cohn en Prankel ondersteunen hem. Waarom de afgebonden ureter fistuleus wordt, verklaren ons de serie-eoupes van Prankel (24): de ligatuur vreet door den ureterwand heen, onverschillig welk materiaal gebruikt wordt, „Beim Ureter, dessen Wand anatomisch der des Eileiters ahnlieh ist, sind die Yorbedingungen für eine obliterierende Ligierung von vornherein noch erheblich ungünstiger, weil der Druck des ürinstromes auf die Ligaturstelle wirkt, der Ohliteration entgegenarbeitet und die Ligatur zu sprengen sucht”. (Kawasoye) (34). Verder kan men aan de door Kawasoye genoemde oorzaken toevoegen: de voortdurende inwerking op de ligatuur van den peristaltische!! golf-slag. In stede van den ureter af te binden legt Kawasoye eenvoudig een knoop erin, en meent dat zijn methode de voorkeur boven alle andere genieten moet, omdat „bei allen Unterbindungsmethoden, bei welchen umittelbar oberhalb der Ligatur eine ürinstauung und üreterdehnung entsteht, kommt es immer zu einem Durchbruch des Ligaturfadens in das Ureterlumen mit Bildung von ürininfiltration oder Abszess”, en omdat „der richtig geschürzte Ureterknoten gar keinen oder nur so wenig Urin inden distal von ihm befindlichen Ureterabschnitt durchsickern lasst, dass eine unterhalb des Knotens angelegte Ligatur den Ureter zur festen Ohliteration bringt, ohne dass der Paden einbricht”. Nephrectomie. De nephrectomie is de oudste, tevens de radicaalste, methode, die is toegepast ter behandeling der ureter-fistel. In het jaar 1869 werd zij voor het eerst door dus tav Sim on, wegens eene „ üreterscheidenbauchdeckenfistel” verricht, en met succes. Sedert dien vond zij veelvuldig toepassing, en in 1894 noemt Thomson haar nog de eenig zekere en radicale genezingswijze voor de ureter-fistel. De voornaamste voorwaarde, waaraan vroeger betrekkelijk zelden aandacht werd gegeven, bij de uitvoering dezer operatie, was het aanwezig-zijn van eene tweede, gezonde nier. Om deze voorwaarde

61