Huidverzorging thans in het teeken van vitamine F Duizenden vrouwen, die zich afvragen, wat er toch aan haar teint schort, ontvangen thans antwoord van de wetenschap. Vet arm voedsel heeft een gebrek aan vitamine F teweeg gebracht, en zonder vitamine F verlept de huid. U lijdt toch niet reeds aan de eerste waarschuwende symptomen: brosse nagels, dof wordende haren ? - Neem tijdig Uw maatregelen. Ga over op Dobbelman's Castella crèmes. Iedere tube bevat 2000 eenheden vitamine F. Zij hergeven de weefsels hun vitaminenrijkdom, hun jeugd en hun veerkracht! VITAMINE Jg COID CRÈME VANISHING CRÈME CRÈMES

Maak je niet »oo bezorgd over je teint. Vitamine F helpt! Bet lijkt of je tien jaar jonger bent geworden 1 Weer zoo'n goed d ^ pbelm ^ n -product!

middag tot een uitbarsting. Of liever: het was „Big" Tim plotseling te machtig. Dien morgen had de ploeg hard gewerkt, zóó hard, dat de sirene Van één uur als een teeken der verlossing kwam. De mannen waren moe en bezweet, want tot overmaat van ramp was het snikheet. ,,Big" Tim wachtte niet op zijn vrienden, nadat hij zijn loon in ontvangst had genomen. Hij slenterde weg, langs de kade, alléén en oogenschijnlijk onverschillig. Hij keek een paar maal achterom, als om zich er van te vergewissen, dat niemand hem achterna kwam.

En eensklaps stond hij tegenover Ed Fordice. Tim Fross begreep niet, waar die ineens vandaan kwam. Doch — waarom is niet heelemaal duidelijk — zijn gezicht kreeg de onaangename uitdrukking van een woedenden wolf.

Ed Fordice stak groetend zijn hand op. „Ha, Tim!" lachte hij vroolijk. ..Big" Tim stond hem met de handen in zijn zakken op te nemen, maar Fordice besteedde niet de minste aandacht aan hem. Fordice liep rustig door in de richting van het gebouw.

„Wel..— alle 1" gromde Tim

grauwend. Fordice was al dicht bij het gebouw, toen Tim in beweging kwam. In minder dan geen tijd had hij Fordice ingehaald. Ed Fordice voelde een ruwe hand op zijn schouder. Hij gleed er onder weg, wendde zich om en keek in Tims vertrokken gezicht.

,.Wat heb jij me voor den duivel te bespionneeren?" snauwde Tim. Ed Fordice was zoo koel als een ijspegel.

..Waar heb je het over, Fross?" was zijn wedervraag. „Wat bedoel je?" ..Wlide je soms zeggen, dat het vervloekt toevallig is, dat je steeds in mijn buurt bent?" smeet Fross er uit. Zijn gelaat was verhit en hij kneep zijn oogen half dicht.

,,Je ziet toch geen spoken, Tim?" glimlachte Fordice. „Ik weet nergens van, kerel!"

..Laat ik je dan even zeggen, mooie meneer, dat ik je den eersten den besten keer, dat ik je weer op een plaats vind, waar je niets te maken heb, een aframmeling zal geven, zoodat je alleen nog maar hoopt een plaatsje in den hemel te krijgen..." ., Ik vrees, dat ik er niets van begrijp, Fross," zei Fordice, het iioofd schuddend. Je schijnt woest te zijn, maar ik kan niet vatten waarom. Ik heb toch zeker even goed het recht als jij om te gaan en te staan, waar ik wil?"

.Je zorgt maar, dat je uit mijn gezichtskring blijft," zei „Big" Tim. ,,Ik zal precies doen, wat ik goed ncht," antwoordde Fordice, nu toch ook geprikkeld. „En zeker zal ik me niets van jouw dreigementen aantrekken! Je hebt zeker een slecht geweten?"

Die laatste opmerking was olie op liet vuur.

,,Ik waarschuw je, Fordice..." hijgde Fross met verstikte stem. „Ik ben niet van plan om..."

,,Wat mij betreft, val je gewoon om!" onderbrak Fordice hem. „En ruk nou maar uit... Je stelt je aan als een idioot!"

..Jij !" „Big" Tims vuist schoot

uit als een voorhamer, maar Fordice was al weg en Tim kreeg een zacht tikje op zijn neus. Het deed dekselsche pijn en de tranen sprongen hem in de oogen.

„Big" Tim rukte zijn jasje uit, smeet het op den grond.

Inmiddels hadden zich tal van aanhangers van Tim achter hem geschaard. Hij werd heftig aangespoord.

„Sla d'r op los, Tim! Geef hem er van langs, dien kalen druktemaker... Takel hem zoo toe, dat hij Miss Beavers niet meer onder de oogen durft te komen!"

Fordice stond een paar passen van Tim af, heel bedaard. Hij zag de op een gevecht beluste gezichten. „Big" Tim was een niet te onderschatten tegenstander. Tim veegde met den rug van zijn hand langs zijn lippen, nam zijn gevechtshouding aan en kwam met eenigszins gebogen hoofd op Fordice af. Deze zwenkte plotseling heen en weer als een riet in den wind. x'im lachte verachtelijk. Met één vervaarlijken slag zou hij dat ventje mores leeren...

Hij haalde uit en was stomverbaasd, want voordat hij toesloeg, kreeg hij een stevigen klap op zijn oor te incasseeren. Hij knipperde met zijn oogen en liep op Fordice in. Deze ontweek hem, maar niet snel genoeg. Hij kreeg een krachtigen kaakslag, zakte even op zijn knieën, maar was onmiddellijk weer overeind, sprong zijwaarts. Tim sloeg heftig dóór... Hij beschreef een kwart cirkel, toen hij Fordice miste. Het was alsof een ijzeren hand zich om zijn keel sloot. Fordice had hem onder het oor geraakt. Tim hijgde en verloor nu het laatste restje van zijn zelfbeheersching. Voorovergebogen stormde hij op Fordice in. Er was een rood waas voor zijn oogen, waarin Fordice als een duiveltje heen en weer danste. Fordice week nóg meer terug, doch slechts een oogenblik. Zijn opwaarts vliegende vuist verwijderde Tims neus bijna. Tim brulde als een stier, waggelde even heen en weer en beukte in het wilde weg naar Fordice. Zóóveel kracht zette hij achter zijn slagen, dat hij zelf naar adem snakte. En plotseling sloeg „Big" Tim dubbel. Fordice's vuist was in zijn maagholte gezonken als een steen in den modder. Tim sperde zijn mond open, happend naar lucht. Langzaam rolde hij om. Tims aanhangers zwegen nu en de teleurstelling op hun gezichten sprak boekdeelen. Ongeloovig keken zij naar hun op den grond kronkelenden kampioen. Fordice was teruggeweken, stond te hijgen als een postpaard. Iedereen had verwacht, dat Fordice er nu een eind aan zou maken, maar neen...

„Big" Tim herstelde zich verrassend snel. Onzeker kwam hij overeind. Zijn oogen waren met bloed beloopen en hij zwaaide zijn hoofd heen en weer als een toornige olifant. „Ik zal je afmaken", siste hij. Fordice glimlachte zelfverzekerd. „Big" Tim zoog zijn longen vol en ging langzaam, loerend op Fordice toe. Maar voordat hij opnieuw kon aanvallen, snelde Kate Beavers op hem toe. De omstanders waren onmiddellijk uiteen geweken om haar door te laten. Zoodra ze gezien had, wat er gaande was, had ze haar actetasch op de stoep van het kantoor gelegd. Om de een of andere reden scheen zij te veronderstellen, dat „Big" Tim ver in de meerderheid was. De eerste ronde had zij niet gezien. Zij greep Tims polsen. Smeekend keek ze hem aan.

Hij had het leelijk

te pakken!

Als het erg druk is in 't distributiekantoor, valt het niet mee om in de rij te staan.

Br is een pure wind en menigeen staat te hoesten.

,,U hebt het leelijk te pakken, mijnheer Smit", zegt zijn buurvrouw, ,, neemt U meteen een Wybertje."

,,Ik ga in dezen tijd nooit de deur uil zonder Wybert-tabletten. Die hebben mij al menige verkoudheid bespaard."

Alleen verkrijgbaar in origineele blauwe doozen.