BOVEN: Met een gangetje van tussen 40 en 50 Km rqdt de auto zonder dat de „platte" band lödt, naar een garage. LINKS: Een der directeuren van de nieuwe fabriek toont hier de „TRAV-O-FLAT". Het apparaat heeft iets van een omgebouwde rolschaats.

AUTO OP ROLSCHAATSEN

Hier is dan weer eens een staaltje van Nederlandse handigheid en ondernemingsgeest! Het Is ook het verhaal van een uitvinding, een uitvinding die een uitkomst betekent voor automobilisten. Want U kent toch allemaal, dat ellendigste aller ■ ellendigheden: de lekke autoband op een eenzame landweg. Daar sta je, het ding, — want zo noem je als je netjes bent opgevoed en niet mag vloeken die.... auto — mankeert heus niets. Hij heeft alleen maar een platte band, en .. .. verder kun je niet.

Dierbare lezers, die ellende is nu van de baan. Want binnenkort rijden we met een lekke band lustig verder. Hoe komt dat?

Twee heren vernamen op een goede

dag, dat er in Amerika een instrument was uitgevonden en vervaardigd, waardooi het lekke bandeneuvel voor altijd van de baan zou zijn Ze vernamen voorts dat de licentiehouders druk bezig waren, op de grote Auto-tentoonstelling te Parijs, Frankrijk te animeren tot het bouwen van een fabriek, om met de Europese productie aldaar te beginnen. Beide heren togen naar de Franse hoofdstad, kidnapten de Amerikanen, sleepten ze mee naar Nederland, bedwelmden, ze met Nederlandse opbouw, Nederlandse werklust, Nederlands fatsoen, Nederlandse zakenkennis en Nederlandse enz. enz., en speelden het klaar, dat de Amerikanen vergunning gaven tot de fabrikage onder

licentie van de „TRAV-O-Flat" in Nederland. Tegelijk met deze vergunning verkreeg de toekomstige fabrikant ook de contracten voor de Benelux-landen en een optie voor alle landen ter wereld.

Onze regering helpt aardig mee, danrom gaat het ook zo snel, want de TRAV-O-FLAT affaire is een prachtige nieuwe deviezenbron.

Hoe werkt die TRAV-O-FLAT nu? Hoe duur is het? En is het gemakkelijk hanteerbaar? Beantwoordend van achter naar voren: Schrijfster dezer regelen — niet zo potig of groot van stuk — kan het gemakkelijk dragen; het weegt 14 K.G., vooral omdat het toch maar een kwestie is van bagage-ruimte naar lekke band. Verder kost het ƒ 80.—,

wat met het oog op het practische nut, niet zo erg duur is.

Hoe het werkt laten wij U met bijgaande foto's zien en nog enkele verklaringen mijnerzijds.

Men pakt het op, sleept het naar de lekke band, zet het ervoor en rijdt de band (met auto) netjes erboven op. Dan klapt het achterstuk omhoog, zodat het wiel in de TRAVO-FLAT geklemd zit. Je kunt nu achteruit en vooruit rijden, bochten maken, en met gemak een snelheid van 45 of 50 Km aanhouden, zonder dat je iets bijzonders merkt. Zelfs hebben de Nederlandse fabrikanten rekening gehouden met de Nederlandse tramrails en worden de wieltjes van het apparaat iets breder gemaakt dan oorspronkelijk in Amerika het geval was. Ze kunnen dus niet tussen de rails raken. En met die rolschaats onder het zieke wiel, kan men rustig naar de eerstvolgende garage rijden.

RECIITS: lilt wiel is er in gezakt en nu rijden maar !

ONDER: De „TRAV-O-FLAT" wordt voor het „zieke" wiel gezet.