'n Heerlijke BLUE BAND

Tracteer Uw huisgenoten op dit koningsmaal: een pittige jachtschotel. Deze zal U wederom bewijzen, hoe fijn de smaak is, die blue band aan alle gerechten verleent.

BENODIGDHEDEN:

1 kg gekookte aardappelen,

2 grote appelen, 1 grote ui, 380 g (2 bonnen) rolpens,. 1 bouillonblokje, 2 ül water, peper en zout, 50 g Blue Band.

Boor de appelen, snjjd ze ongeschild in plakken. Verdeel de schoongemaakte ui en de aardappelen in schijfjes. Snijd de rolpens in plakjes of blokjes. Bak alle ingrediënten achter elkaar in de koekepan, totdat het geheel

een gebakken smaakje krtfgt. Leg in een vuurvaste schotel, die ook bovenop het vuur kan worden gezet, laag om laag alle gebakken ingrediënten; zorg, dat een laagje goed gebakken aardappelen bovenop komt. Strooi wat peper en zout tussen de lagen en bevochtig de inhoud van het schoteltje met bouillon, gemaakt van het bouillonblokje met water. Zet de schotel, om door en door heet te worden, in een oven of op een asbestplaatje bovenop het vuur.

Uit BLUE BAND oMu Act

nu ui ■ ois

E£/v

GOEP BOEK

VOO/ZEEN

IAC£

P /Z'JSJ

Als een bijdehand, niet onaardig meisje haar zinnen op een man heeft gezet, komt het tot rare verwikkelingen. Vooral omdat die man er helemaal niets voor voelt haar te trouwen. Een amusant en spannend boek.

DE MAN HAAR KEUZE * PRIJS F 1.—

Verkrijgbaar bij de bezorger van dit blad.

PER POST. U ontvangt deze boeiende roman franco per post thuis als U een postwissel van ƒ 1.15 stuurt aan De Geïllustreerde Pers N.V., Postbus 244, Amsterdam-C. Vergeet niet op het strookje voor de geadresseerde te vermelden: De man van haar keuze.

DE MAN VAN HAAR

KEUZE

door

Margaret Webb

tosp&n *

MELODIE

Heather Bolton, typiste, is op reis naar Malakka. Nu zal ze met Ken in Singapore trouwen. John Harker, een broer van Ken, haalt haar af. Er komt bericht, dat Ken op tqgerjacht gedood is. John trouwt met Heather. Ken keert echter terug. Een inlandse vrouw (Suleima) valt Heather aan, maar John redt haar. Ken insinueert dat John met deze vrouw een verhouding had en haar daarom aanviel.

Suleima vertelt Heather op aandringen van Ken dat John reeds lang op haar verliefd was. Terwijl John weg is kan Ken nu Heather overhalen met hem te vluchten. Een bediende komt John dit vertellen. Iiy rydt toevallig de auto van de vluchtenden achterop en dwingt Ken te stoppen. H\j neemt Heather mee en zegt Ken, nooit meer op de plantage te komen. Ken gaat naar de naburige plantage. De tovenaar, opgestookt door Ken, vernielt met gifstoffen een nieuwe cocos-aanplant, waarin John al zijn spaarcenten stak. John neemt de districts-officier in de armen.

„Heeft mijn meester verdriet?" vroeg ze vleiend. „Wil hij zijn dienares niet vertellen, waarom hij zo bedroefd is?"

„Hij, die mij dit verdriet aandoet, loopt nog rustig rond. Die heeft nergens geen zorg over en doet alles wat zijn hartje begeert. Ik moet aanzien hoe hij een vrouw heeft en ik...." Zo huichelde Ken verder.

„Het is mijn wil, dat mijn ontaarde broer,""ging Ken door. toen hij zag, dat hij succes had bij Suleima, „helemaal wordt geruïneerd. Hij moet zo arm worden, dat zelfs zijn vrouw niet bij hem wil blijven. De tovenaar laat mij ook in de steek. Dat is ook al een vent van niets. Op het ogenblik wil hij mij nergens mee helpen." „Het is toch niet erg dat een man moet wachten als hij dat kan doen in gezelschap van een vrouw, waar hij van houdt," mompelde Suleima. De houding van Ken bracht Suleima tot nadenken. Zij begon te beseffen, dat iemand, die zo'n hekel had aan zijn eigen broer en die zeide niet te willen rusten, voor deze geheel geruïneerd was, het niet alleen te doen was om het goed van die broer, maar dat daarin wel degelijk de vrouw een rol speelde. Ken had het voortdurend over de vrouw van zijn broer en dat ging Suleima ook niet langs haar koude kleren éf. Zij voelde heel goed waar de schoen wrong.

Lang nadat Ken in een dronkemansslaap was gevallen in de armen van Suleima, lag de inlandse vrouw nog wakker. *Zij werd achterdochtig en jaloers.

De volgende morgen liet zij daar niets van merken. Met de meeste zorg serveerde zij het ontbijt voor Ken, dat bestond uit verse bananen en geroosterd brood.

Haar glimlach was vrolijker dan te voren en haaf ogen stonden trouwer dan voorheen, toen zij Ken goeden dag zeide en hem aanspoorde zich te haasten om op zijn werk te komen Ook toen Ken reeds lang in de jungle verdwenen was, zat Suleima nog te suffen. Plotseling sprong zij op en was het of er nieuwe levenslust in haar gevaren was. Haar hele houding veranderde en vlug liep zij de jungle in. Gehoorzamend aan het bevel van de tovenaar waren alle mannen van de stam uit het dorp verdwenen. Zij hadden zich verborgen in de hoogste toppen van de bomen van het dichtstbijgelegen bos en waren voor de leek onvindbaar. Suleima kende de streek op haar duimpje en wist precies waar zij de man moest zoeken, die zij nodig had. Zij sloop het oerwoud in en

bleef tenslotte staan bij een der grootste bomen. Leunend tegen de dikke stam keek zij naar boven en riep een naam.

„Ankok, mijn broer. Hier is je zuster. Kom naar beneden naar Suleima. Ik moet je dringend spreken."

Boven in de top van de boom kwam beweging. Het was of er een zachte wind woei. Eerst kwamen er een paai» bruine benen te voorschijn, daarna een bloot lichaam en direct daarop gleed er een slanke jongeman langs de stam naar beneden. Lachend stond hij naast zijn zuster.

„Jij en ik zijn kinderen van een moeder," zei Suleima zenuwachtig „en daarom verwacht ik ook, dat je zult doen wat ik je vraag. Ik heb verdriet. Mijn hart is zeer verdrietig, omdat ik geloof, dat de Tuan, die zegt, dat hij mijn man is, verlangt naar de blanke vrouw, de echtgenote van zijn broer. Daarom is 't volgens mij jouw plicht om de eer van onze stam te redden, hem in het geheim te volgen en mij te vertellen wat hij doet."

Ankok grijnsde. Hij wrong zich de handen en beet van kwaadheid in de schors van de boom.

„Als ik zie, dal de Tuan jou bedriegt. Wat wil je dan? Moet ik je zijn hoofd brengen als bewijs, dat hij zijn verdiende loon heeft gekregen?" vroeg Ankok sarcastisch.

„Als zijn hoofd eraf gaat, dan zal dat alleen door mijn handen gedaan worden," zei Suleima, terwijl zij haar lippen van kwaadheid op elkaar perste. „Jij behoeft mij alleen maar te berichten over zijn doen en laten. Als het zo is als ik verwacht, dan

zullen jouw broers en "

Zij hield even op met spreken en ging op geheimzinnige toon verder: ,.Kom met je oor eens dicht bij mijn mond, want wat ik zeggen wil mogen de geesten uit de jungle niet horen."

Zij fluisterde enige ogenblikken iets in het oor van haar broer. Hij vroeg iets, schudde het hoofd en liep daarna even als een aap heen en weer om het volgend moment als een pijl uit een boog in de richting te verdwijnen, die Ken reeds vroeger in de morgen was ingeslagen.

Toen Ken het plan maakte om zijn broer te verjagen, had hij niet gedacht, dat dit voor hem veel nadeligere gevolgen kon hebben, dan voor John en Heather.

Hij had zo onverschillig het dorp verlaten, dat het hem op dat ogenblik niets kon schelen, wat hem of zijn broer en zijn vrouw zouden over komen. Door de sterke drank, die door de inlanders werd gemaakt, was hij zo aan lager wal geraakt, dat hij zich over niets en niemand meer bezorgd wilde maken, als het hem alleen maar goed ging en hij kon bereiken wat hij zich als doel gesteld had. Hij dacht alleen maar aan zichzelf. En Heather, och, daar had hij zich ook nooit bezorgd over gemaakt, maar nu zijn broer ze hem ontfutseld had, nu wilde hij alles doen om haar terug te krijgen en wilde hij als het ware ook maar alleen voor haar leven. Door de drank kon hij dikwijls niet helder meer denken en deed zodoende de gekste dingen. Hij wilde niet rusten voor hij haar uit de handen van zijn broer gehaald had.

Nu het plan met de inlanders mislukte, trok hij er maar alleen op uit. Hij had weer iets nieuws uitgedacht. Het eerste resultaat van dat nieuws was een telegram, dat John ontving ,.De majoor heeft zeker nieuws vooi mij." zei hij tijdens het ontbijt, naar Heather kijkend. John had de gewoonte aangenomen, om 's morgens van zijn werk terug te komen om in gezelschap van Heather te ontbijten. Aanvankelijk had hij gedaan of dat