Bereid met Hamamelis. één der grootste gaven der natuur, gewonnen uit de bloeiende twijgen van de Witch Ha zei (Toverhazelaar). Tube 7 5 ct. Onbetwist de beste gelei! Neus; Keel-en Borstg VERKOUDHEID «mm, we 9 met DAM PO Ook uitnemend voor Uw kindje

ONZE JONGENS OVERZEE

Hoe zij leven, wat zij meemaken, daar stelt iedereen belang in. Meer dan 100 prachtige foto's en vele boeiende artikelen in „Onze Jongens Overzee" geven U in woord en beeld een goede indruk van hen, die onder de tropenzon hun plicht doen. „Onze Jongens Overzee" zal U stof tot schrijven geven aan hem, die op zijn eenzame post met spanning de brieven van vrienden en verwanten tegemoet ziet.

ONZE JONGENS OVERZEE

Prijs 65 cent

Verkrijgbaar bij de bezorger van dit blad en in de boekhandel.

PER POST

Als U een postwissel van 80 ct. stuurt aan De Geïllustreerde Pers N.V., Postbus 244, Amsterdam-C., ontvangt U „Onze Jongens Overzee" franco per post.

juist zo uitkwam met zijn werk, maar toen hij merkte, dat deze attentie door Heather op prijs werd gesteld, zorgde hij dat hij steeds op tijd aan tafel was 's morgens.

„Hij vraagt mij," vervolgde John, „of ik direct bij hem kan komen." „Misschien hebben de mannen, die het onderzoek geleid hebben de man gevonden, die onze planten vernield heeft," veronderstelde Heather.

Meer dan eens na haar bezoek aan de majoor waren haar gedachten terug gegaan naar Suleima. Dikwijls had zij de woorden op haar lippen gehad om John te vragen, waarom hij Suleima niet in de arm genomen had om uit te zoeken of het misschien een van haar stamgenoten was, die de planten gedood had. Doch telkens als zij die vraag wilde stellen, was het net of een onzichtbare kracht haar tegen hield, dat te doen. „Misschien," zei John nadenkend. „Heb je geen zin om mee te rijden?" „Neen, vandaag voel ik er weinig voor," zei Heather hoofdschuddend. „Ik ben een beetje moe. En ik voel weinig voor zo'n lange tocht." „Je hebt toch geen koorts?"

John voelde angstig haar pols. „O, het lijkt er nog niet op, zei ze opgewekt zijn hand weg duwend, omdat zij bang was, dat hij zou merken, dat haar hart sneller was gaan kloppen. „Ik maak het best hoor. Een beetje warm en zo. Je begrijpt dat wel. Vandaag wil ik eens netjes thuis blijven om de boel wat op te knappen. Ik heb nogal wat naaiwerk liggen."

Heather bleef dus alleen achter en weer klonken haar de woorden van de 'majoor in de oren. Had hij niet gezegd: „Harker is onze beste planter." En had zijn vrouw daar niet aan toegevoegd: „Een pracht kerel is het."

De toon, waarop zij dit gezegd had, had haar meer verteld dan de inhoud van die woorden zelf.

Heather was rustig bezig, doch om enige afleiding te hebben, stuurde zij Ali naar beneden om de oude vrouw te roepen, die haar regelmatig gezelschap hield en waarmede zij Maleis kon spreken.

John had het met een kleine fooi klaar weten te spelen, dat er van tijd tot tijd een oude vrouw naar de bungalow kwam om met Heather te praten. Door deze conversatie kon Heather zich oefenen in de Maleise taal. Al heel spoedig kwam de oude vrouw opdagen. Zij slurpte heel gretig het kopje koffie leeg, dat Heather haar aanbood.

Geruime tijd praatten zij samen over allerlei dingen. Doch telkens brandde Heather de vraag op de lippen, die zij al zo lang had willen stellen. „Dat meisje, Suleima heet ze geloof ik, weet u ook of die nog ooit hier geweest is?"

De oude vrouw fronste het voorhoofd en zeide: „Nee missus. Suleima komt niet meer terug. Ik geloof, dat het ook veel beter is, dat zij weg blijft. Hier is niemand meer, die op haar wacht."

„Waar zou ze naar toe zijn?" vroeg Heather ongeduldig. „Ik zou ze nog graag eens een keer willen spreken." De oude vrouw werd zichtbaar onrustig en het scheen, dat zij nu liefst niets meer zeide.

Even goed als de andere bewoners van het dorp wist de oude vrouw, dat Suleima met Ken samen leefde en aan hem gehecht was, zoals dat alleen maar een inlandse vrouw doen kan. Ook kende zij het verbod van John om niet met Heather te spreken over die vrouw van de Ramgungahs. Niemand dacht er aan de grote Tuan hierin te bedriegen.

„Zelf kunt u niet naar het dorp van de Ramgungahs gaan. Dat zou veel te gevaarlijk zijn. Die inlanders hebben een haat tegen de blanken en Suleima is zo'n slecht meisje, dat een blanke vrouw daar niet mee behoort te praten."

Daarop wilde Heather antwoorden: „Maar wel goed genoeg dan om met John te leven."

Intussen werd de oude vrouw hoe langer hoe onrustiger en ging veel gauwer weg dan gewoon. De dag scheen niet om te gaan. Zij dronk het ene kopje thee na het andere en pijnigde haar hoofdje met allerlei dwaze gedachten. Langzaam neeg de zon naar het Westen. De grootste hitte was weer voorbij en Heather liep de jungle in om John tegen te gaan.

De eerste kwart mijl van de weg liep langs de plantage der cocospalmen. Dan kwam ze aan de pas ontgonnen en nieuw aangelegde tuin en vervolgens liep de weg door de jungle. Heather keek met verdrietige ogen naar de verschrompelde plantjes op het nieuw ontgonnen terrein. Dat was dan het werk van de tovenaar van het Ramgungahdorp. Juist toen zij de weg naar de jungle wilde inslaan, hoorde zij haar naam noemen. Het was een bekende stem.

„Heather, Heather, mijn liefste." Ken had zich verborgen in de struiken aan de kant van de weg.

(Wordt vervolgd)

Grote Amerikanen van Nederlandse stam

(Vervolg van blz. 5)

President Theodore Roosevelt en President Franklin Delano Roosevelt waren slechts ver verwijderd familie van elkaar. Maar zij hadden beiden de Nederlander Claes Martenszoon van 't Rosevelt tot over-over (enz.) grootvader.

Hedendaagse Amerikaanse Politici met Nederlands bloed in de aderen zijn Senator H. van den Berg en Truman's tegen-candidaat Dewey. Het schijnt dat de naam Dewey afgeleid is van Douwe. Onlangs hoorden wij echter ook zeggen, dat hij afkomstig is van de goed-Hollandse familienaam Vroegir de wei!

Evenals zij in de politieke geschiedenis van Amerika te: belangrijke plaats innemen, hebben Amerikanen van Nederlandse afkomst zich ook op andere gebieden onderscheiden. Wij denken aan Edward Bok uit Den Helder, die hoofdredacteur werd van het tijdschrift „Ladies Home Journal", aan Hendrik Willem Van Loon, de in 1944 gestorven schrijver, die op de Botersloot in Rotterdam geboren was, en aan de zendeling Verbeek uit Zeist, die in de vorige eeuw als eerste blanke zendeling door de Amerikaanse regering naar Japan werd gezonden.

Gladys Swarthout (spreek uit: „swert hoet") de zangeres van de Metropolitan Opera, stamt in regelrechte lijn af van Tomys Swarthout uit Amsterdam, die in 1652 naar de Nieuwe Wereld trok. De voorouders van Thomas Alva Edison hadden een

molen aan de Zuiderzee. (Waar weet men helaas niet!)

Zuster Louise Van der Schrieck uit Bergen Op Zoom stichtte in de vorige eeuw de Orde van Notre Dame de Namur te Cincinnati. Rabbijn Samuel Meyer Isaacs, die in de schaduw van de Oldehove te Leeuwarden werd geboren, was een belangrijke figuur voor de Israelieten te New York. En er mag vooral niet vergeten worden, wat dominee Van Raalte uit Wanneperveen en dominee Scholte uit Amsterdam respectievelijk voor de steden Holland (Mich) en Pella (Iowa) hebben gedaan.

De Nederlandse Bierbrouwer Rutgers stichtte Rutgers Universiteit. Bij de autofabrikanten komen we de naam Chrysler tegen; bij de Amerikaanse bakkers: Van de Kamp.

Lee de Forest, de bekende RadioPionier, is een afstammeling van Jesse de Forest die in 1637 uit Leiden naar Nieuw Amsterdam vertrok. En in Hollywood zijn de regisseurs Van Dijke en Cecil de Mille van Nederlandse afkomst!

Zo gaat de lijst voort. Zij is nog veel langer. De beschikbare plaatsruimte laat ons alleen de bovenstaande „grepen" toe. Maar ook deze kleine selectie van namen geeft een indruk van ""de belangrijkheid der talloze Amerikanen, wie Neerlands bloed door d' adren vloeide en vloeit. Wij, Nederlanders, hebben een mooie staat van dienst in Amerika. Het boekje „A. B. C. in the Netherltmds", dat binnenkort verschijnt, is aan dit interessante onderwerp gewijd.

Ik neem

mijn hoedje aft

Dat zijn nog eens bonbons : De Heer's Bonbons de Luxe! Een verrukkelijke sortering vullingen en modellen ! Per ons 50 cent.

BONBONS

Be Jteer

Sedert 1893

aangekomen'

in 5 weken

|_ j ET is een kwestie van vitaminen, die kalk en phosphor uit de voeding halen en de nodige caloriëen ontwikkelen. Ook Uw dokter zal U zeggen: Geef Uw kind Halitran, dan hebt U de

Vita m i n exekerh ei dm

Want het vitaminegehalte -van Halitran wordt ü door de Londense Universiteit gewaarborgd. Het is zó hoog. dat Halitran - wat een gemak - druppelsgewijs wordt ingenomen op wat suiker, jam of fruit. Reeds na 4 dagen, verbetering in de eetlust. Uw kind krijgt nut van zijn eten, leert vlotter en groeit als kool. Het is veilig beschermd tegen rachitis, griep en besmettelijke ziekten. De vitaminerjjkdom van Halitran bevordert de bouw van een rechte rug, sterke benen,een brede borst i en gave, mooie tanden. Geef 1J Uw kinderen Halitran zolang ^ de zomerzon zich schuilhoudt.

ffalilran i

•o

kweekt gezonde, mooie kinderen.

2 druppels Halitran bevatten 60 X meer natuurlijke vitaminen A en D dan een gelijke hoeveelheid levertraan. (Halitran bevat 38.000 int. eenheden vitaminen A en 3.500 int. eenheden vitaminen D p. gram)