PIEREMENTEN IN KIEL WINDEWEER

KIELWINDEWEER, EEN KLEINE PLAATS met enige honderden mensen. Maar allen actief en vooruitstrevend. De vrouwen, die lid zijn van de Bond van Plattelandsvrouwen, die weinig tijd hebben vanwege hun drukke werkzaamheden (zoals natuurlijk de schoonmaak), zodat ze niet naar de stad gaan om inkopen te doen en om zich op de hoogte te houden, laten verscheidene zaken naar Kielwindeweer komen om daar demonstraties te geven van de artikelen die zij verkopen. Een alleraardigst idee, het ei van Columbus en uit de belangstelling die ervoor bestond en uit de orders die geplaatst werden, trekken we de conclusie, dat meer plaatsen dit voorbeeld zullen navolgen. Maar Kielwindeweer was nummer een. Wat men hier verder ook verwacht, toch geen bedrijf waar straatorgels aan de lopende band worden gerepareerd. Toch geen bedrijf waar orgeldraaiers tot ver uit Holland naar toe gaan om hun orgel daar te laten nazien.

En toch is het zo. We hebben zelf een kijkje genomen in deze wel bijzondere werkplaats, waar er maar enkele van in ons land zijn. In ieder geval zijn vader en zoon Klinkhamer de enigen in het Noorden.

„Hoe komt U met dit uitzonderlijk bedrijf helemaal in Kielwindeweer verzeild?"

„Ach, wat zal ik zeggen," antwoordde vader Klinkhamer, „we hebben enige kermisinrichtingen, waarmee de kermissen worden afgereisd. Mijn vader woonde hier ook al, van het een kwam het ander, en in ons wereldje ken je elkaar allemaal vrij spoedig.

„De orgels zijn op het ogenblik zeker niet goedkoop?"

,.inderdaad niet. Een eenvoudig cylinder-orgeltje kost al een ƒ 500, één met een beetje meer pretenties vraagt er al gauw ƒ 1000.—. En dan de boekorgels, Tel er maar drie of yijfduizend gulden voor neer. U ziet dat er heel wat verdiend moet worden wil men een dergelijk groot instrument na verloop van jaren er weer uit hebben om een nieuw te kunnen kopen."

De orgels hebben veel te lijden van weer en wind, van vorst en zonneschijn. Revisie en reparatie zijn vaak méér nodig dan de meesten lief is. Er is hier druk werk in Kielwindeweer. Vader Klinkhamer werkt ook des zomers aan zijn pierementen als de zoon er met de kermisspullen op uit is. Hij doet dan alles alleen. Dit is een vak, dat je niet zo, één, twee, drie leert Er komt heel wat voor kijken en.. .. wat het belangrijkste is: men moet er bij zijn geboorte een knobbel voor hebben meegekregen. Anders bederft men meer dan men goed maakt.

Een Pierement is gezellig. Het verhoogt de sfeer op straat. De radio is een grote concurrent geworden van het orgel, maar zij die enig gevoel voor muziek hebben, schuwen de schelle luidsprekers die mechanische muziek op de kermissen ten gehore brengen, en verlangen met weemoed terug naar de diepe en hoge tonen van het orgel. Het zal aan Kielwindeweer niet liggen als de orgels verdwijnen!

De zoon R. Klinkhamer heeft voor dit instrument zelf een fluit gemaakt. Hij blaast er door om scherp te luisteren of het geluid goed is.

Dit is de blaasbalg van het straatorgel. Had U zich dat anders voorgesteld?

Orgel en wagen waren van een heuvel gevallen, enige malen over de kop. Vader en zoon Klinkhamer hebben het gehele geval gedemonteerd en een fraai orgel met een goed geluid is weer het resultaat. Hieronder links: In een orgel komen heel wat fluiten voor. Hier heeft U een stelletje op een rjj. Rechts onder: Het ingewikkelde buizennet wordt doorgeblazen, dat met de rol in verbinding staat, waar de muziekrollen overheen lopen.