ONDER ONS
Brieven betreffende deze ru-_ briek te zenden'aan de redac-* tie van dit blad onder motto: „Onder Ons".
RADIODISTRIBUTIE. Th. K. te D. woont op een dorp en is aangesloten op de radiodistributie. Hij vraagt of hij ook recht heeft op vier stations zoals in de grote steden, want tot nog toe moet hij met twee tevreden zijn. Ja, mijnheer K. als in de grote steden voor hetzelfde geld vier stations worden geleverd, dan hebt U daar dunkt ons ook recht op, maar.... en nu moet U even goed lezen wat de directeur van de P.T.T. ons op deze vraag antwoordde toen wij hem deze voorlegden: „Ingevolge de „Tarieven en voorwaarden" zijn de abonnementskosten voor het beschikbaarstellen van twee of meer radioprogramma's ƒ 1.25 per maand en is voor de luisterbijdrage ƒ 1.— per maand verschuldigd.
Daar is geen speld tussen te krijgen. De ƒ 2.25 is dus een samenstelling van abonnementsgeld (1.25) en luisterbijdrage (1.—) en met 2 stations moet U tevreden zijn, maar ondertussen wordt er hard aan gewerkt om alle abonné's zoveel mogelijk stations te bezorgen, 't Zijn echter voorlopig nog technische moeilijkheden, die een vlotte uitvoering van deze service tegenhouden.
MOEDERDAG.
A. S. te D. vraagt waar Moederdag feitelijk vandaan komt. Ja, dat is nu heel toevallig, maar de dame, waaraan we Moederdag te danken hebben is pas kort geleden op vier en tachtig jarige leeftijd overleden. Het was mejuffrouw Anna M. Jarvis. Zij stelde deze dag in voor de Moeders en typisch .is daarbij, dat zij wel gehuwd is geweest, maar kinderloos bleef en zodoende de vreugde en het leed van een moeder zelf niet heeft beleefd.
KUNSTOGEN.
Hoewel het niet onze gewoonte is om bepaalde firma's voor een of ander product aan te bevelen moeten we voor de fabriek van kunstogen toch een uitzondering maken. In sommige gevallen menen we daarmede personen, die verplicht zijn een kunstoog te dragen van dienst te kunnen zijn. Het gaat echter niet aan om het volledige adres in deze rubriek te publiceren en daarom verzoeken we P. T. te M!. zijn volledige adres op te geven, dan zullen we hem per brief antwoorden. Ook andere belanghebbendén zullen we per brief antwoorden, mits zij een postzegeltje voor antwoord insluiten.
KUIKENS ALS SPEELGOED. A. S. te A. vindt het maar niks,
dat voor „de fok" afgekeurde kuikens op markten en in winkels verkocht worden aan kinderen, die ze als speelgoed gebruiken met het gevolg, dat de beestjes soms binnen één dag dood gaan. Hij vraagt of de dierenbescherming daar niets aan kan doen.
Wij hebben de dierenbescherming in Amsterdam gevraagd hoe dat zit. Hier is dan het antwoord: In antwoord op uw vraag, of de „Dierenbescherming" in staat is, op te treden tegen verhandelen van ééndagskuikens op markten deel ik U mede, dat het vervoeren en verhandelen van deze dieren aan een toewijzing is gebonden, terwijl ze niet in kleiner aantallen dan tien tegelijk mogen worden afgegeven. Volgens deze regels zijn onze Inspecteurs bevoegd, maatregelen te nemen, zoals: het verwijderen van de markt, het opmaken van procesverbaal en zo nodig het in beslag nemen van de dieren, welke laatste maatregel natuurlijk alleen bij uiterste noodzaak wordt toegepast. Het kopen door particulieren is dus verboden, terwijl ik U tevens opmerk, dat dit verbod geldt zowel voor kippen- als eendenkuikens.
„HOLLAND, A COUNTRY TO WATCH".
H. G. te New York is een trouwe lezer van ons blad. Hij maakt ons opmerkzaam op een jammerlijke fout, die gemaakt is door de Economische Voorlichtingsdienst te Den Haag. Dgze inst.antie heeft een mooi en heel duur boekje doen samenstellen, waarvan de bedoeling is de Amerikanen te laten zien wat Nederland presteert op verschillend gebied. Het boekje is 72 pagina's dik en vervaardigd uit voortreffelijk papier. Het is uitgevoerd in koperdiepdruk en voorzien van vele tekeningen, foto's, kaarten en statistieken. Over de inhoud van dit boekje kan niets dan goeds verteld worden, maar.... de titel is mis. Deze luidt namelijk: „Holland, a country to watch". Letterlijk vertaald betekent dit: „Holland, een land om op te letten", maar in het Amerikaanse taalgebruik heeft dit „a country to watch" een zeer ongunstige betekenis. Men leest er uit, dat Nederland een land is dat je niet kunt vertrouwen en dat je daarom goed in de gaten moet houden. Juist nu de naam van Nederland in Amerika niet al te best is, heeft de titel van bedoeld boekje een allermiserabelst effect. De redactie kan na lezing van dit betoog niets anders doen dan verzuchten dat de Nederlandse voorlichting in het buitenland weer eens volkomen heeft gefaald.
EEN GOED IDEE!
Toen Jacques Fath, de beroemde Parijse haute couturier enige tijd geleden voorbereidingen trof tot een van zijn drukbezochte modeshows, kreeg hij plotseling een idee.
Een Amerikaanse vriend had hem een linnen zak vol grote Amerikaanse okkernoten uit Florida gezonden. Fath maakte een ruwe schets, die zijn jonge Amerikaanse assistent, Brooks Emerson, later uitwerkte en. .. drapeerde de zak, waarin hem de noten gezonden waren op een van zijn mannequins. De notedoppen bevestigde hij bij wijze van versiering op het linnen van de zak.
Zo ontstond het avondtoilet van linnen zakkengoed, versierd met notedoppen, die alle mode-experts ten zeerste bewonderden, 't Was een goed idee.
Onder de gasten, die de gala-avond bijwoonden, bevonden zich de filmster Rita Hayworth en prins Aly Khan. De avond werd een groot succes. Rita alleen al bestelde niet minder dan zeven en twintig toiletten ter waarde van ƒ 40.000,—.
In het modeblad „MADELEINE" treft U regelmatig ontwerpen van Jacques Fath en andere Parijse modekoningen aan. Aldus blijven de lezeressen op de hoogte van de steeds wisselende mode. Daarnaast biedt „MADELEINE" een schat van modellen, — ook voor kinderen — die iedere handige vrouw met behulp van de uitstekende Madeleine-patronen zelf kan maken. Daarom is „MADELEINE" zo'n practisch modeblad.
Indien U ook op de hoogte wilt blijven van wat de mode brengt en tevens smaakvol en toch voordelig gekleed wilt gaan, abonneer U dan op het maandelijkse modeblad „MADELEINE".
Op iedere pagina van iedere aflevering vindt U: EEN GOED IDEE! Het adres is: Postbus 244 te Amsterdam.
MADELEINE.
Foto-Vreugde
TEGEN HET LICHT
HET FOTOGRAFEREN „tegen het licht in", het maken van tegenlichtopnamen dus, is een van de gemakkelijkste methodes om dadelijk aardige, in sommige gevallen zelfs bijzondere effecten te bereiken, maar tegelijk is het een van de moeilijkste manieren om een volkomen afgewerkte, artistiek geslaagde en uitgebalanceerde foto te verkrijgen. Het is gemakkelijk, omdat de techniek niet moeilijk is, het is moeilijk, omdat het alles behalve gemakkelijk is de juiste „kijk" op dit soort werk te verkrijgen. Och, we weten allemaal wel, dat zo'n plaatje met die aardige schaduwpartijtjes een leuk effect maakt, de dingen er anders uit doet zien dan gewóón, maar het is nu juist de kunst om van die schaduwpartijen en -partijtjes en van die lichtvlekken en -vlekjes, van die reflexen en van
Zoals het niet moet...
Zoals het kan ....
al die andere mogelijkheden een bewust gebruik te maken!
Een van de eerste raadgevingen, die een pasbeginnend amateur meekrijgt is in de meeste gevallen: „Zorg, als je fotografeert, dat de zon in je rug staat, dan kan je niets gebeuren!" Inderdaad, er gebeurt dan ook helemaal niets, behalve dan dat er energie, tijd en ook nog geld wordt verknoeid voor een opname zonder waarde. Het kan namelijk niet missen: elke opname, waarbij lichtbron (zon), fotograaf en onderwerp (c.q. model) in één lijn staan, wordt (een nietszeggend, vlak, volkomen „doodgeslagen" plaatje zonder enige diepte. Neen, wij (fotografen) nemen een andere hoek in t.o.v. zon en onderwerp, wij draaien wat om ons onderwerp heen. Hoe? Daar zullen wij het een ander maal nog wel eens over hebben. Maar als wij nog een eindje verder draaien, dan keert de lens van ons toestel zich steeds meer naar de lichtbron, naar de zon toe. Nog een eindje, ja, nu kunnen we spreken van een tegen-het-licht-inopname!
Zoals we zoeven zeiden, dat zon, fotograaf en onderwerp niet één lijn mochten vormen, zo mag dat bij tegenlicht-opnamen niet het geval zijn met zon-onderwerp-fotograaf. In dat geval zouden we alleen zwarte vlakken fotograferen, silhouet-foto's maken, opnamen practische zonder enige tekening. Ook hier is de hoek, van waaruit wij fotograferen, weer belangrijk. En verder? Ja, verder komt het aan op het zélf zien. Want tegenlicht doet zo geheel anders dan „meelicht": rook, wolken, damp — om
Wat er met tegenlicht te bereiken valt! Een prachtige opname, vol sfeer, zonder harde, storende schaduwen. Naast de grote contrasten zijn op deze opname ook de fijnste details nog goed overgekomen. Dat is niet alleen een kwestie van goed opnemen, maar meer nog van goed ontwikkelen en afdrukken!
Rubriek voor iedereen, die goed wil fotograferen
maar enkele voorbeelden te noemen — zij gaan in het tegenlicht een ander leven leiden!
Nog enkele wenken. Zorg er bij tegenlicht-opnamen voor, dat de lichtbron, bij buitenopnamen de zon dus, nimmer in de lens schijnt. Ga derhalve in de schaduw staan, of — indien er geen schaduw is — schaduw dan de lens met hand of hoed af en.. gebruik een zonnekap! Bij dichtbij-tegenlicht-opnamen van personen raden wij aan — indien het te gebruiken toestel daartoe geschikt is — 'n (kleine) blitzlamp te gebruiken. Het tegenlicht-effect blijft dan bewaard, maar de te sterke schaduwen (hinderlijk vaak op het gelaat) worden opgeheven. Wie stuurt ons eens zó'n foto toe?
De FOTO-DOKTER.
En zoals het behoort!
INZENDERS VAN FOTO's ter beoordeling, bespreking en ev. publicatie dienen bij voorkeur het negatief mee te zenden (foto en negatief worden geretourneerd) en verder bij elke foto het volgende te vermelden: merk en soort toestel, weersgesteldheid (zon, bewolkt enz.), belichtingstijd (1/25, 1/50 enz.) stand diafragma, ev. gebruik van voorzetlenzen of filters, gebruikte film of plaat (panchromatisch, isochromatisch enz.), bij kunstlicht aantal, stand en soort der lampen. Ook steeds opgeven de lichtsterkte van de lens! Bij een box-camera'tje is dit natuurlijk allemaal veel eenvoudiger, maar ook de foto's van de „box-amateurs" blijven van harte welkom!