geïllustreerd maandschrift.

KUNST,* * LETTERKUNDE. * *TOONEEL, * * MUZIEK. ,POLITIEK. * * SOCIOLOGISCHE WETENSCHAPPEN * EN * * * maatschappelijk werk. * * * * 4 ****** UITGEVERS H. KLEINMANN &CO * Z ALBERT PLASSCHAERT » 4“

AFLEVERING I

MEI 1899.

EERSTE JAARGANG.

ALLE BIJDRAGEN TE ZENDEN AAN HET ADRES VAN DE REDACTIE SPAARNE 25—27 HAARLEM. + ABONNEMENTSPRIJS PER 3 MAANDEN. . . F 2. franco per post door geheel NEDERLAND „ 2.30 VOOR HET BUITENLAND F 2. BENEVENS DE FRANKEERKOSTEN. + + + + + + +

AFZONDERLIJKE AFLEVERINGEN F 1.5'

INHOUD:

TEXT: VERSTER. + KRITIEKEN DOOR CARELHARTSE. DE NIEUWE TUIN VAN VER WEU. + DROGON DOOR ARTHUR VAN SCHENDEL. + SCHILDERKUNST (ARTS

& CRAFTS.) VAN RIJSSELBERGHE. + PAUL SIGNAC. + DEGOUVE DE NUNCQUES. + EEN JONGEN EN ’N MEISJE DOOR JAN KARSSE. + POLITIEK: LA FEUILLE, HET BLAD VAN STEINLEN—EN ZO D’ AXA. + JONGENSTIJD DOOR STIJN STREUVELS. + KLAARTE, AAN BAS VETH. + IK DRAAG. + EEN SPREEKT, AAN MEVR. VERSTER. -I H. C. S. + LIEDJE. -I PLATEN: FLORIS VERSTER, HOOGELANDSCHE KERK. + FLORIS VERSTER, SIERPOMPOENEN. I- MATTHIJS MARIS, TWEE KINDEREN. + JOHAN THORN PRIKKER, FRAGMENT, TEEKENING VAN DE „FORGERON” (VERHAEREN). + JOHANNES VERMEER (DELFTSCHE) LEZENDE VROUW. + JAN TOOROP, STUDIE.

VERSTER.

Er is iets dat bekoort in ieder ding. Met.

Ik wil in de met dit begonnen reeks, van opstellen niet zoozeer een verhaal geven van de behandelde personen, vol leef-bizonderheden die geen levensdaden zijn, meer stremming soms; voor ’n publiek allerliefste; voor die ’t zou ondergaan noodelooze en vervelend intieme zooals: hoe z’n haar ligt, met ’n scheiding links; dat-i ’n geel jasje aanheeft; of dat z’n vrouw lief is.

Maar ik wil ’t een begeerte naar roemen hartstochtvol, en luid geluid om andrer mooi.

Kort. Zoo sterk mogelijk.

Als een stage stomp; die sterker en meer zuiver komt dan veel en gauw vergeten prik van spelden. Want niemand denkt immers ooit aan de gaatjes van naalde-steken.

Maar een scheur in je broek, en ’n beste, kan ie vinden bizonder; belangrijk.

Daarom.

En ongaarne ging ik deze serie beginnen zonder

’n groeting aan den grootste, en meest vergeten ; en een geschuwde eigenlijk, als ’n onweer.

Ze zijn er bang voor.

Ze zeggen dat-i gek is; ze weten wel anders; juist daarom trachten ze hem te ver-zwijgen • Vincent; van Gogh.

Die stond meest eenzaam; was als een davering- ontzaggelijk. Die was ’n verrukte immer; nu ’n roem.

Diens boomgaarde-boomen ontvielen de appelen van schoon, metalen, op den ver-vlagenden grond ; diens lippen ontvlogen de woeste, en vuur gulden, vogels ; soms was er een teeder en nedrig, die vloog niet, dreef heen, en leek stiller dan ooit een beest dat vloog; die leek geen vogel meer noch dier maar wolk van avend veerend over avend zelf, nadat de wind wegging en ’t suizen alleen maar kwam uit herinnering. ., _ O

En ik ken geen dan deze hartstocht-zware die ooit volmaakter ’t liggend licht zag; naast wat hem natuurlijkst was ; lichtstorm, en aardbeweeg.

En die stond in eenzaamheid; en nog.

T • ' cy Hoewel ’t fluisteren al te worden begint over hem tot toon en orgeling; hoewel de genegenheid