lyveii met groeten tormente. Dat zult gy nog heden het weten dan gy hel)t gedaan. legelyk onzer zal te stryde medespelen. \Vy en deden nie zoo lieve pyne!
Die markies heette neder van den paarde ende ging bondelyk alrenaast der putte staan, daar in die brnggeketene nederwaart hing. Hy hukte een luttel ende greep met zyner slinken hand het ende eener stange yzeryn; ’t ander ende was gesmeed aan eene sibille die in der putte stond.
liet ga t’nwen behagen! riep hy. Doet dat n goed dinkt. Maar merkt, gy heeren, ende ziet: alzoo haast als uwer twee, oft gy drien alle gader, samentljdve np die brngge komen, zal nevel gescdiien. Wist gy, wat ongevoeg n daar af komen zal, n zonde ’t herte beven, (ly zult verbazen, zyt des gewes, ende nemmermeer ontgaan. Nu verwacht n daaraf.
Die reuzen waanden dat hy zich met eenen loodknnppel ter weere zette. Zy telden dit te spele ende kresehen: Ons en roeken uwe wapenen, waren zy kleen ofte groot. Al uw geschal en dunkt ons min no nieere. Ons gaat honger aan. AVy zullen u ontwee klieven ende braden aan den spete! Dies zyn wy zeker te voren!
lieinout en antwoordde niet. Die brngge daalde. Voor zy al Ijeneden was, sprang Derocidad er np. Die andere twee kwamen hachten hem geronnen, maar nu moogt gy hooren wonder boven alle geloovighede: mettien schoot die brngge ipnvaart met grooter vaart dan my iemen gelooven zoude, rechte of ’t eene met meesterie gemaakte hlyde ware. Oeros gegreep nog die leninge, maar deze ontgleed nut zyne gemaliede handen: hy ware in die grachte getumeld en hadde hem Garenno niet upgehonden. Perocidad ward als een steen weg geworpen. Hy viel neder in den diepen vyver, in die middelt, ende en kwam niet weder nut.
Garenno ende Oeros schouwden ontzet ten ende ten markieze waart. Zy schnymhekten ende kryseltandden.
beetfe = steeg af. blyde = oorlogswerptuig voor zware steenen.