ingen

VEELZIJDIG SCHILDER

Veelzijdig, maar toch uit één stuk. Er is een zekere onrust in den Limburger, niet alleen in dezen, die hem niet rustig doet verwijlen hij één genre, dit in moeizame en gestage arbeid perfectionneerend tot iii het volmaakte. De onrust doet hem zoeken en probeeren en in dit rustelooze tasten perfectioiineert hij niet één genre tot in het volmaakte, maar wel de eigen persoonlijkheid. In het zoeken, in het alles aanpakken ontplooit zich die persoonlijkheid ten volle. En omdat het een jiersoonlijkheid is, is het werk, vergroeid met en gegroeid uit die persoonlijkheid als het is. een eenheid, uit één stuk.

Het is een lange moeizame weg, om, zich beperkend tot één genre, daarin een zekere volmaaktheid te bereiken. Het is een langere, moeizamer weg, om, dolend in het labyrinth der mogelijkheden, zich zelf te vinden.

Edmoiid Wingen is dien weg gegaan. Niet in bewuste berekening, maar intuïtief gedreven door de onrust van zijn hart. Die weg is niet ten einde. Hij zal hem blijven gaan tot hij met de laatste streek van zijn penseel een einde maakt aan zijn onrust en zijn dynamische ontwikkeling. Maar er is een mijlpaal bereikt.

De stormachtige vaart van de jeugd, de bruisende en schuimende vitaliteit, de Pallietersche vreugde over de schoone dingen van het leven, dit alles is er niet uit, maar het is veranderd, het heeft zich verdiept, is verstild. Een bloemstuk is nu niet alleen meer een bruisende, vreugdevolle symjihonie van kleuren, maar een innig gesprek met God over kleine, schoone wezens. Een stilleven is nu niet alleen meer een vreugdekreet over de groote schoonheid en berstende kracht van rijpend fruit, maar tevens een verstild mystiek schouwen achter zulke dingen, die Gods schepselen zijn. In het portret ligt niet alleen meer de vreugde over de rake gelijkenis van een schoon menschenkind. maar ook het peilen naar wat in dien mensch is, zijn diepten of zijn oppervlakkigheden, zijn adel of zijn ploertendom, zijn groote of zijn kleine ijdelheden.

Edmond Wingen is zijn vaart niet kwijt. Evenmin zijn temperament, zijn kleur, zijn toets, zijn breede schilderwijze. In dit alles is hij Wingen gebleven, moet hij Wingen zijn. Maar het leven is niet spoorloos langs hem heengegaan. Het heeft gelouterd, gedempt, verstild. Dit spreekt uit het werk van de laatste jaren. Juist dit, de dynamiek èn de verstilling, de vaart cn de wijsheid, het brillante èn de gedemptheid, maken er de charme van uit, omdat er, in weerwil van de eigenlijke tegenstrijdigheid in deze begrippen, toch geen tweeslachtigheid, zelfs geen tegenstrijdigheid is in het werk. Een charme, die slechts eigen is aan dit werk en die men. zoo men hem al kan vinden elders, niet zou moeten zoeken in het werk van de Haagsche School, maar in meer Zuidelijke contreien.

Kunsthandel Willemsen Den Haag, is van 26 April tot 17 Mei gelegenheid om met dezen nieuwen Wingen. die den ouden toch geenszins verloochent. kennis te maken. STAF HACfEN.

Boven: Edmond Wingcn „Stilleven met witte kan' Onder: Edmond Wingen, „Witte huizen op Slavante bij Maastricht'