de Nederlandsche regeering de uitnoodiging te doen, het congres in Nederland te doen plaats vinden. Dit gaf den Poolschen afgevaardigde aanleiding om er nog eens aan te herinneren, dat het Comité de Direction eigenlijk reeds vroeger beloofd had. Polen te zullen kiezen en desgevraagd verklaarde de heer de Lancker, dat inderdaad een dergelijke toezegging had plaats gehad- Hij voegde daar echter bij, dat behalve van Polen en Nederland, ook van Zwitserland alsmede van drie steden een zelfde verzoek was ingekomen en dat het Comité zich ernstig zou beraden bij de moeielijke keuze.

Hier werd tenslotte mede ingestemd. Nu, gemakkelijk is de keuze zeker niet, als men bedenkt dat de Duitschers en Oostenrijkers, aan wie het maar hooren wilden, verklaard hadden, dat zij zeker niet naar Warschau zouden komen en dat zij mede in verband met wat Nederland voor het herstel der oude Union gedaan had ons land het meest aangewezen achtten voor het congres in 1930.

Intusschen de soep wordt nooit zoo warm gegeten als zij wordt opgediend vóór het 1930 is kan er nog heel wat gebeuren. Wat niet wegneemt, dat het Comité de Direction a.s. October reeds de beslissing moet nemen!

Uit het voorgaande blijkt echter wel, dat de internationale gedachte nog niet overheerschend is in de nieuwe vereeniging, die van een verzameling van vertegenwoordigers van verschillende landen nog moet groeien tot een geheel van waarlijk internationaal denkende tramwegmannen uit verschillende landen. Het is waarlijk te hopen, dat wij daartoe eindelijk eens geraken.

Aan het eind van de vergadering bracht de Voorzitter welverdiende woorden van dank aan den Secretaris-Generaal den heer De Backer en aan den Secretaris-Generaal van het Congrescomité te Rome, den heer Colitto, aan wien met een geestig woord een bronzen beeld van den bekende ~doornuittrekker” onder algemeen, welverdiend applaus werd overhandigd.

Tijdens het laatste deel der vergadering was behalve in de zaal met haar vele dames, ook bij den voorzitter eenige ongewone onrust merkbaar. Eerst in duistere bewoordingen, doch daarna openlijk, werd medegedeeld, dat wij den duce. Zijne Excellentie Benito Mussolini, konden verwachten, die onverwacht besloten had het congres te sluiten! Met blijkbaar welgevallen hoorde men deze verrassende mededeeling aan en toen plotseling uit een achterzaal de groote man met gevolg binnenkwam en een fascistisch saluut bracht, vloog de gansche zaal als geëlectriseerd op, om een luidruchtige hulde aan de veelbesproken en welsprekende figuur te brengen. In zijn toespraak zei Mussolini ongeveer het volgende:

~Ik kom op de eindzitting van uw zoo belangrijk congres, waarvan ik het werk opmerkzaam heb gevolgd, om het mijn groot sympathie te betuigen. Men strijdt dikwijls over het nut van Internationale Congressen; ik geloof dat deze strijd door de feiten ingehaald is. Er zijn minstens twee gronden welke het nut der congressen aantoonen. Vooreerst, vóór alles, de uitwisseling van wetenschappelijke en technische kennis, eene gemeenschappelijke behandeling van de onderzoekingen welke gedaan zijn en van de stappen welke noodzakelijk zijn gebleken ; in de tweede plaats de persoonlijke betrekkingen en de gelegenheid elkaar beter te leeren kennen, wat vooral ook uit een oogpunt van politiek in engeren zin van veel belang is. Het is noodzakelijk dat de personen elkaar kennen opdat ook de volkeren elkaar beter leeren begrijpen.

~De vraagstukken welke het onderwerp van uw congres vormen zijn van de grootste actualiteit. Het moderne leven wordt beheerscht door de beweging en door de

snelheid, want het vervoer van menschen en goederen neemt steeds toe. De electriciteit aan den eenen kant, de verbrandingsmotoren aan den anderen, hebben een vérgaande verandering in het tegenwoordige leven teweeggebracht. De regeeringen, de gemeentebesturen en de particuliere maatschappijen worden gedwongen de verkeersmiddelen gedurig meer volkomen te maken. De resultaten van uw congres zullen hieraan in ruimen mate medewerken.

~Dames en heeren, U hebt in deze dagen gelegenheid gehad het nieuwe Italië te leeren kennen, het Fascistische Italië. U hebt een volk leeren kennen dat in volkomen discipline en met groote hardnekkigheid werkt, niet alleen om zich zelf weer omhoog te werken, maar ook, om bij te dragen tot een snellere genezing van Europa, tot heil van den vooruitgang en den wereldvrede.”

De heer De Lancker heeft de oprechte bewondering van alle deelnemers gewonnen, door de grandioze manier, waarop hij in een sierlijke improvisatie, een waarlijk uitnemend overzicht gaf van het resultaat der besprekingen. De groote vraagstukken op het locale verkeersgebied wist hij in groote trekken te schetsen en door zich persoonlijk zoo nu en dan tot den aandachtig luisterenden Mussolini te wenden, zich diens aandacht en instemming te verzekeren. Op waarlijk verbluffend elegante wijze bracht hij hulde aan de rapporteurs en vond hij gelegenheid om de drie ondervoorzitters persoonlijk aan den Duce voor te stellen.

En ai dien tijd hadden de nieuwsgierigen volop gelegenheid den karakteristieken kop met het hooge voorhoofd en de scherpe, wat onrustige oogen van den Italiaanschen leider te bekijken.

Zoo werd op inderdaad waardige wijze het officieele gedeelte van het Congres van Rome, dat wel het congres van overdaad genoemd mag worden, gesloten.

[Wordt vervolgd).

Verleende Autobusconcessies.

De Gedeputeerde Staten van Drenthe verleenden op 6 Juni vergunning voor een autobusdienst, voor den tijd van 5 maanden, te rekenen van af 24 Mei 1928, op het traject:

Zuidlaren—de Punt—Groningen.

De Gedeputeerden van Limburg verleenden op 8 Juni een concessie voor het Nederlandsche gedeelte van het traject:

Duisburg—Moers—Venlo.

Jaarverslagen 1927.

Tramweg-Maatschappij „De Graafschap”.

Leening. Van de 4 % obligatieleening werden in de Algem. Vergadering uitgeloot 2 aandeelen van ƒ 1000,— n.l. de nos. 351/360 en 421/430, welke stukken op I November aflosbaar werden gesteld. Deze leening oospronkelijk groot ƒ43.000,—, bedraagt thans nog / i6.600,—.

In de a.s. Algemeene Vergadering zal een bedrag van ƒ2lOO,— moeten worden uitgeloot. Van de tijdelijke leening werd ƒ2OOO,— afgelost en bedraagt deze thans nog f 28.000,—.

Weg en Werken. De baan, sporen en wissels verkeeren in goeden staat van onderhoud, waar noodig