Tectonische afdamming van èeti geheel riviersteisel in den Morvan (Centraal Frankrijk)
Dr. Th. Raven
|/ " Cc"a--|'n^o fe', h'/j c0" "X ^ C I " °_J_L. 3^5. > - » y- , ^^~ -
' " Kaart 2 ———————
TOELICHTING OP NEVENSTAANDE KAARTEN
Kaart 1 geeft een synthese van het reliëf, schaal 1 :250 000.
Kaart 2 dient ter aanvulling van kaart 1, schaal 1 :250 000.
Kaart 3 geeft een analyse van het centrale deel van den Morvan met zijn oostelijk rand-
gebied, schaal i : 150000. r r
Plaatsnamen zoeke men in de alphabetische lijstjes: door een potlood of lineaal langs
het pijltje te leggen vindt men die plaats op de kaart. . ,
Voor een uitvoerige verklaring der kaarten wordt gewezen naar hoofdstuk III van den tekst, zoodat hier volstaan wordt met het aangeven van de beteekems der in de legenda s gebruikte letters.
A = Oudste niveau, wellicht polygenetisch, prae-Mioceen.
B = Oude breuken, laat-Oligoceen of Aquitanien. B' idem, zeer hypothetisch. C = De schiervlakte, Mioceen, of mogelijk oudste-Plioceen. C' idem, door denudatie meer
dan 20 m verlaagd (alleen op kaart 3 onderscheiden).
D = Structuurvlakken = door denudatie ontbloote rotsbasis van mesozoische en wellicht
ook tertiaire sedimenten. . , , -.
E = Eerste terrassengeneratie, resten der dalbodems van de oudste herkenbare hydrografie.
E'= reconstructie van de voornaamste E-dalbodems.
E"= E-terras met terrasranden er boven.
F = Jonge breuken, waarlangs in het Plioceen (of ten deele al m het Jong-Mioceen.) de
reliëfelementen A tot E zijn verschoven. ... ,
G = „Tectonische hoogtelijnen en -cijfers" (zg. index-lijnen en -cijfers), waaruit de sprong-
hoogte van F en de kanteling der aardschollen is af te lezen.
H = Rivieren en beken wier stroomrichting sedert het E-stadium met veranderd is. H' = Beken, wier stroomrichting door afdamming is omgekeerd.
I = Drooggelegde segmenten van de E-hydrografie.
J = Overlaat-beken. na stadium E door afdamming ontstaan.
; K = Beken van jongeren aanleg of van onbekenden oorsprong.
Op de kaarten i en 2 zijn de hoogte-cijfers die op H tot K betrekking eb en,
(scheef) langs de beken geplaatst.
L = Alle terrassen jonger dan F, op kaart 3 onderscheiden in: L v, dezulke d,e direct na de vorming der jonge breuken zijn aangelegd of wier interpretatie zeer onzeker is. Li aangelegd als breede dalbodems na afloop van de e,erste fase der jonge breuktectomek (Fi) ; en L2, aangelegd na definitief herstel van de tectonische rust in het Jong-
Plioceen. .
X = Daltorso's jonger dan E en pseudo-daltorso's (alleen op kaart 3)i Behalve de kennis van plaats en hoogte der verschillende niveau s ,s voor een goed begrip der evolutie een overzicht van de verbreiding der gesteenten van verschillenden weer! standskracht tegen erosie en denudatie vereischt. De tegenwoordige uitbreiding der weinig Weerstandskrachtige sedimenten is beperkt. Hiervan is.
Lias op kaart 1 aangegeven door eenzelfde signatuur als de gereconstrueerde E-dalbodems. In het Lias-gebied zijn deze dalbodems nl. niet te begrenzen Kleine getuigen van een vroegere Srootere uitbreiding van de Lias komen voor in den NO-hoek bij St. Agnan en m de ZOhoek, oostelijk van Brion. Verder neemt de Lias een groot de.el van het lage; terrein in tusschen Morvan en Cóte d'Or (kaart 3), evenals ten W van de westelijke randbreuk van
den Morvan (Cervon-Moulins Engilbert, zie kaart 2).
Het voorkomen van Perm is beperkt tot het bekken van Autun, dat een groot deel van schol 22 en van het oostelijk aansluitende gebied inneemt. De noordelijke omgrenzing van <leze formatie volgt op kaart 3 ongeveer de noordgrens van het Li-te"as' noordelijk van Igornay tot. 401 bij La Selle, waar zij in zuidelijke richting ombuigt. Op kaart 1 kan men V grens volgen noordelijk langs de schiervlakteresten bij Autun naar het W. Het voorkomen van de dunne plaatselijke bedekkingen met moeilijk te dateeren tertiaire
Sedimenten is voor zoover noodig1 in den tekst vermeld.
Overigens nemen kristallijne gesteenten en ingeplooide palaeozoische sedimenten van Overeenkomstige groote weerstandskracht het geheele bestudeerde gebied in.
Kaart i
?5km