rekening met de resultaten, zoowel van de psychologie van het denken als van modern ethnografisch onderzoek. Op de wijze die gebruikelijk is geworden bij een deel der ethnologisch geïnteresseerden, wordt een bepaald gebied der primitieve werkelijkheid (in dit geval de voorstellingswereld, die in de vertellingen tot uiting komt) geïdentificeerd met de geheel psychische houding van een ethnografische groep.

Naast de aangeduide gebreken heeft dit geschrift ook goede zijden. In het bijzonder valt te waardeeren de critische wijze waarop de schrijver in een inleiding zijn bronnenmateriaal bespreekt. Het is eveneens een verdienste van deze studie, dat zij zich tot een betrekkelijk klein ethnografisch gebied beperkt waardoor enkele samenhangende verschijnselen min of meer uitvoeng geanalyseerd konden worden. S. Hofstra

G. F. Tydeman, Vier Opstellen: De orde in het zonnestelsel - De zon en de zonnevlekken; De poolvlucht en de sima-sial-drifttheorie, De aardrotatie en de seculaire variatie van het oceaanniveau. 126 blz. G. Naeff, 's-Gravenhage, 1938.

Gaarne voldoet schrijver dezes aan het verzoek van de redactie om een woord van inleiding te schrijven voor de in dit jaar verschenen „Vier Opstellen" van Vice-Admiraal G. F. Tydeman. Deze studies vervullen den lezer met bewondering voor den hoogbe-

iTonï" ,!f,Ver; dle °P zijn leeftiJ'd n°S bliik geeft van een zoo groote werkkracht en die in deze studies uiterst moeilijke problemen van zoo verschillende zijden weet te belichten; zij bevatten tal van orig.neele gedachten. Bij de bestudeering stuit de geoloog en geophysicus echter op verschillende moeilijkheden om de op gestelde theorieen in overeenstemming te brengen met de gevestigde meeningen op geologisch en geophysisch gebied. Zoo schijnt bijvoorbeeld de onderstelling van een sterke aardkorst, die zoo de defo™eerbaar is dat bv. zwaartepuntsverplaatsingen van de geheele korst door het massavervoer tengevolge van erosie en sedimentatie denkbaar zijn, bezwaarlijk in overeenstemming te brengen met de handhaving der isostasie en met de tectonische en epirogenetische bewegingen die de geologie aantoont. Moge het den schrijver der Opstellen gelukken deze en andere tegenpraken op te lossen en zoodoende zijne hypothesen voor den geoloog en den geophysicus aannemelijk te maken.

F. A. Vening Meinesz

Handbuch der Geographischen Wissenschaft, herausgeeeben von Fr. Klute. Rand Allgemeine Geographie II; 560 pag.Mpag kaarten en gekleurde platen buiten en 476 fig in'den tekst Akf' demische Verlagsgesellschaft Athenaeon, Pofsdam

Van dit deel. dat p"ewiiH ic anr> A*. k;^ t

werd reeds ee„ e= ander' i„ dU^ehrift, a„S 7.93^ 575 en 890) opgemerkt. Wij bepalen ons thans tot het gedeilte

I<. N. A. G., LVI.