met een enkel woord nog bespreek: de rechtstoestand n. 1. van het kind uit het wettige huwelijk van den Chineeschen ingezetene met eene Nederlandsche vrouw geboren in Ned.-IndiëDe

regel van het Romeinsche recht: cum legilimae nuptiae sunty patrern liberi sequuniur 1) werd ook het beginsel van het Fransche 2) en van daar uit van het Nederlandsche. Men belichaamde dit rechtsprincipe niet uitdrukkelijk in een wetsartikel, maar het bleef als beginsel erkend 3) en is o. a. de grondslag van art, 262 alinea 2 van het B. W., verbis: „dat de vader hem als zijn kind heeft behandeld, enz."

Het gold óók als beginsel van publiek recht, was als zoodanig erkend in het volkenverkeer, en werd als beginsel van internationaal recht uitdrukkelijk gesanctioneerd in de zitting van het Instituut voor internationaal recht gehouden in 1880 te Oxford, waar deze conclusie werd aangenomen: „I/enfant lógitime suit la nationalité de son père" 4). De uitspraken van het Instituut strekken tot richtsnoer bij de toepassing van het onbeschreven volkenrecht. Men ziet, het oude Romeinsche beginsel van kracht ook in het internationale recht, en een bewijs te meer voor de hooge voortreffelijkheid en de kosmopolitische kracht van het Romeinsche recht. De uitspraak van het Instituut is de weerslag van de 19e lex van den titel: de statu hominum in de Pandecten.

Hetzelfde beginsel is van kracht in het recht van den Islam; evenzeer in de patriarchale instellingen der Chineezen, ja zelfs onaantastbaarder en van meer perpetuëele kracht, omdat het nauw verband houdt met hun godsdienst.

In casu is de vader Chinees; de moeder volgde den staat van haren echtgenoot; het kind uit hun huwelijk gesproten patrern sequitur id est, volgt den rechtstoestand des vaders; van

1) Lex 19 Dig. de statu hominum, lib. I tit. V. 2) Marcadé, I 61. 3) Raedt van Oldenbarnevelt: de wet tot uitvoering van art. 7 der Grondwet, pag. 33. 4) Zie Annuaire de l'Jnstitut de droit international 1881/82, pag, 57, concl. II.