wel waar zijn ! de lieer van Nunen, die blijkens liet onmiddellijk voorafgaande 3e punt in den rechtstoestand van den inlandschen Christen geen zweem van verandering wil zien gebracht, die den inlandschen Christen inlander laat blijven, behoeft niet bepaald te willen zien wat in den aanhef sub 4o. wordt gezegd, omdat er voor de inlanders geen burgerlijke stand bestaat, ergo evenmin voor de Christenen onder hen, die de Nota wil doen blijven wat ze zijn, inlanders. De bedoeling van dit 4e punt is vermoedelijk deze, in eene andere redactie gegoten :

„De huwelijken der inlandsche Christenen worden gesloten volgens het ritueel van den godsdienst waartoe zij behooren.

Het voltrekken van een huwelijk, het doopen van kinderen en het overlijden van inlandsche Christenen wordt geconstateerd door de bedienaars van het kerkgenootschap en door dezen ingeschreven in een register. De verklaringen hiervan door hen afgegeven hebben bewijskracht in rechten, mits de handteekening van den onderteekenaar der verklaring gelegaliseerd zij."

Tegen zulk eene bepaling kan op zich zelve geene bedenking bestaan in eene kolonie. Eeuwen lang heeft datzelfde gegolden in Europa en het op die wijze constateeren is in elk geval beter dan het in 't geheel niet constateeren als nu. Vooralsnog zou het eene gewenschte verbetering te weeg brengen in de primitieve maatschappij der inlandsche Christenen, vermits de inrichting van een burgerlijken stand als voor de Europeanen aan te veel moeielijkheden onderhevig is in de praktijk en hieraan eerst zou kunnen gedacht worden bij meerdere ontwikkeling en meerdere uitbreiding van inlandsche Christengemeenten. De bezwaren tege ï dit punt sub 4 geuit zijn niet van genoegzaam gewicht om de voordeelen die het medebrengt prijs te geven, waarvan het grootste voordeel zeker wel dit is dat de burgerlijke staat dier personen er door verzekerd wordt, die nu in de lucht hangt.

Sub 5o. kan juist niet als een voorrecht beschouwd worden en te hopen is het, dat de inlandsche Christenen zich in zoodanige welvaart mogen verheugen, liever processen zullen vermijden, dan tot dit hulpmiddel de toevlucht te moeten nemen.