gen zelve, bier door paulus gebruikt, wij moeien erkennen, dat deze niet ongewoon noch vreemd zijn. Er is in de Schriften des Nieuwen Verbonds bijna niets gewoners dan de Christelijke Gemeente bij een gebouw te vergelijken. De Christenen zeiven worden insgelijks meermalen en ook nog hier, vs. 10, bij eenen tempel vergeleken. Op onze plaats echter, zijn zij zelve het niet zoo zeer, zijn hel niet hunne gezindheden , welke zij voor zich zelve en in zich zelve bouwden op bet onder hen gelegde fundament (1). Blijkens het voorafgaande, w aar gesproken werd van onderscheidene namen en sectcn, welken de Christenen van dien lijd waren toegedaan, zijn het veelmeer meeningen en gevoelens, die aan anderen werden voorgesteld en medegedeeld, welke hier bedoeld worden. Het zijn voorgangers, leeraars, aan welke hier bijzonder gedacht wordt.

Maar gelijk nu een gebouw, zal het vastslaan en de magt van den lijd kunnen verduren, dient Ie ruslen op een' welbevestigden grondslag, zoo moest ook de Christelijke Kerk, die tempel Gods, een vast fundament bezitten — iets hebben waarop dezelve sleeds, onder alle verandering en bij alle wisseling, veilig kon steunen — een blijvend en bestendig wezen ontvangen, dat niet kon worden opgeheven of weggenomen, zonder dat alles, wat daarop gebouwd was, tevens verviel. Er moest iets zijn, waar alle wegen zamenliepen, waarin alle stralen zich als in een middenpunt vereenigden ; iets, waarop als op een voetstuk, het gelieele ligchaam der Gemeente stond. En dit fundament was hier niet eene of andere leer-

(1) Zoo heeft KorrE.