gelegd is. Zelfs op den laagslen trap van beschaving, waar slechts het sterk in liet oogvallende of hevig op het gevoel werkende den zinnelijken mensch in slaat is te treilen , ziel deze met bewondering op lol Hem, die blinden het gezigt, dooden het leven wedergeeft. Hij, die het verder liragt in de ontwikkeling van zijnen geest, bewondert die woorden vol wijsheid, welke jezus sprak;;—de zedelijk strenge hoogschatter der deugd, dat leven vol onschuld hetwelk Hij leidde; — die besef heeft van ware grootheid van ziel, dat verheven gevoel hetwelk uit elk zijner daden zoowel sprak als uit ieder zijner woorden. De zachtmoedige aanbidt in Hem cene liefde, die Hem zich zeiven kon doen opofferen. De schuldbewuste en door schuld bezwaarde vindt bij Hem de verzekering van Gods genade en daarin de geruststelling voor zijn hart, kracht lol een ander leven. In één woord: Ieder vindt in ciiristus iels waaraan zijn zwak, dwalend, onheilig, zondig hart behoefte heeft. Zijne gedachten, zijne verwachtingen van grootheid en goddelijkheid, van troost en heil, vindt hij hier verwezenlijkt, vindt hij hier overtroffen. Ieder ziet van zijn slandpunt in Christus iets volmaakts, iets dat hij elders niet aantreft; en, is zijn standpunt daartoe hoog genoeg, dan merkt hij eene schoone overeenstemming en een welsluitend geheel van alles, wat waarachtig is en liefelijk is en welluidt, hetwelk zijne idealen zelfs te boven gaal.

Uit aanmerking derhalve van den eenigen en voortreffelijken aard diens fundamenls mag men aannemen: Niemand kan een ander fundament leggen. En nog kennen wij slechts ten deele, nog zien wij Hem niet gelijk Hij is. Doch bij iedere vernieuwde beschouwing ontwikkelt zich nieuwe stof lot bewonde-