U moet weten dat Kimvoela pas in 1935 zijn eerste steenen huis kreeg : het klooster voor de Zusters Franciskanessen van Maria, dat gereed stond tegen dat zij hier toekwamen. Begin 1936 was men ook klaar met de steenen kerk. Dan kon men den bouw aanvatten van het steenen huis der Paters en 't is er een met een bovenverdieping nogal ! Dat ziet men in Kongo niet alle dagen, hoor ! Het was toen, in October '36, haast af; alleen deuren en vensters waren er nog niet. Maar op 14 November tufte een
vrachtauto uit Kisantoe den post binnen met zout geladen,
wat speciaal een lekkernij is voor de kinderen, — en... met deuren en vensters. Den 25sten November 1936 kon men het nieuwe patershuis betrekken : « Schoon en gerieflijk, ik zeg u dat maar... » en op Zondag 29 November kwam Mgr. Verwimp het inzegenen.
En nu gezorgd voor de velden, dit is geen kleinigheid. Hectaren en nog hectaren om te hakken; en maniok, bataten, rijst, boontjes, maïs en aardnoten zaaien of planten, en wieden. Hoe anders allé dagen mond en buikske gevuld van al die jeugd, die hier komt « verstand » koopen, maar waarvoor net als voor alleman primum vivere, deinde philosophari (1) geldt.
Op Allerheiligen turen al de negerkopjes zich de oogen uit den schedel. Nieuwsgierig en kijklustig als ze zijn, hebben zij het nog niet geziene dadelijk in de gaten natuurlijk. Ditmaal is het de fraaie klokvormige kazuifel van de Drongensche missiebietjes, voor het eerst uit de sacristielade gehaald.
Nieuwe hulp.
Midden December op stap naar het Zuiden, langs Benga en Loebisi (twee rivieren) tot aan de Angoleesche grens. Weer was het een dooptocht : in 10 dagen 345 doopsels.
Onderweg te Pangoe komt van den missiepost een jongen met
een brief. « Hoezoo ? Toch zeker geen ongeluk gebeurd ?
Neen, maar groot nieuws ; P. Désiré Luytgaerens naar Lemfoe geroepen voor het apostolaat in de dorpen en te Kimvoela door
(1 ) Vooraleer je aan de ontwikkeling van den geest te wijden, moet voorzien zijn in je lichaamsbehoeften.
IHS —i————