welleloozen een wettelooze, den beschaafden een geleerde, den Grieken een Griek, allen alles, om zoo ten minste eenigen te winnen voor Christus? Maar wal moest dan Christus zelf, om eene regt-menschelijke Gemeente te stichten, om menschcn niet als menschen te vernietigen, maar hen te ontwikkelen, uit hen zelve te ontwikkelen tot kinderen Gods, die uit eigene, vrije beweging, alleen uit inzigt in de groote, geestelijke voortreffelijkheid van het leven, 't welk christus hun aanbood, dit wilden aannemen ! Wat moest Hij, Gods Zoon, anders, dan zelf menseh worden? (1).

Eene nieuwe bedenking echter knoopt zich aan deze laatste, hoe de hoog verhevene Zoon van God als kind heeft kunnen beginnen te leven en in wijsheid en heiligheid vorderen. »Een persoon ," zegt men, » die reeds in een vorig leven als een ontwikkeld - redelijk wezen geleefd heeft, zou op aarde komen als kind, om een nieuw leven aan tc vangen, zonder eerst eenige bewustheid te hebben van zijn vorig leven , zoodat Ilij moest vorderen in kennis, in heiligheid, in volkomenheid? Als kind zou Hij eerst aan ons gelijk geweest zijn? Het is niet denkbaar !"

Men vergeel daarbij op te merken, welk eene geheele verandering hel ook voor een hemelling moest zijn, mensch te worden. Ook wij zullen , in eene

(1) Ik duid dit hier slechts niet enkele trekken aan, dewijl deie bedenking eigenlijk reeds is opgelost in mync \eihandeling o>er jezus buitengewone geboorte, Tijdschrift, 1839. I.