hun leven worden. Wat jezus bij eene vroegere gelegenheid zeide, dat Hij zijn vleesch en bloed zou geven lot spijs en drank, opdat de mensch daarvan ete en alzoo leve (9), eu wat overal in het Evangelie als noodzakelijk wordt aangedrongen, dat men in jezus geloove en Hem aanneme, dit is hetgeen in dit gedeelte der Avondmaalsplegligheid slaat afgebeeld.

Na deze opmerkingen zijn wij op de hoogte, om het zinnebeeldige in de Avondmaalsviering wel te begrijpen.

Wanneer wij brood en wijn nemen, het brood voor ons verbroken wordt, en wij beiden brood en wijn nuttigen, naar het bevel van jezus, dan vieren wij gedachtenis van den aan het kruis gestorvenen Zaligmaker als de oorzaak van hooger leven door verzoening met God, voor elk, die Hem bijzonder in zijn sterven zich ten nutte maakt. De Avondmaalsviering is een ziglbaar Evangelie. Zij beeldt in hare drie leden de orde des heils af. En omdat de gasten daarbij zelve werkzaam zijn, stellen zij in die plegtigheid niet slechts den weg der zaligheid voor, maar oefenen ook dadelijke gemeenschap met den Zone Gods, die m hun midden is (1), gelijk paulus het breken van het brood en zegenen van den drinkbeker aan (e tafel des Heeren, eene gemeenschap noemt aan het ligchaam en het bloed van christus (2). Dit verklaart de krachtige werking van eene waardige viering des Avondmaals tol onze heiliging in dc waarheid. ^

(9) Joh. VI: 53—57, Terg. met vs. 40. Verg. H. 1: 12. (1) Naar lijne belofte Matth. XVIII: 20.

(3) 1 Cor. X: 10.