560

niet wederstaan. Onder de bedekte '/.uilengangen, op openlijke plaatsen, knoople hij met lien, die hij ontmoette, gesprekken aan, die hij op de hoogste aangelegenheid des menschen wist Ie riglen. Hierdoor kwam hij in aanraking met Epicnrische en Stoïsche Wijsgeeren. De eerslen stonden door hunne ligtzinnigheid, maar niet minder de laatsten door hunne Irotsche zelfgenoegzaamheid, tegen het Christendom over, en zij vereenigden zich waarschijnlijk in het oordeel om die vreemde, niet in wijsgeerige vorm ontwikkelde leer als volksbijgeloof te verachten. Maar velen van hen, die zich bij dat onderhoud verzameld hadden, waren nieuwsgierig om van die vreemde godheid van paulus iels meer te hooren , en gaven alzoo tot die redevoering aanleiding, welke van de welsprekendheid en wijsheid des Apostels een heerlijk bewys oplevert, en ons doet erkennen, dat paulus inderdaad den Heidenen een Heiden worden konde, om hen voor het Evangelie te winnen.

Heerlijk zijn hier vele opmerkingen omtrent deze redevoering. In plaats van eerst het bijgeloof te bekampen, sluit paulus zich veelmeer aan den in hetzelve liggenden grond van waarheid, en zoekt het oorspronkelijk godsbewustzijn in zijne hoorders te verlevendigen , en begint dus met de godsdienstigheid der Atheners te prijzen, blikbaar vooral in een heiligdom, aan eenen onbekenden God ge.wijd (5). Paulus gebruikt dit opschrift, eenen dieperen zin daarin leggende, als de Atheners bedoelden, om een hooger

(5) Waaiom is EAUU'S, de eerste en grootste Zendeling, te dezen opzigte niet meer liet voorbeeld, dat Zendelingen volgen! Waarom \eroordeelen deze de afgoderij doorgaans alleen, zonder jje waarheid, die er in ligt, te erkennen en te prijzen !