Javanen doen wanneer zij een meerdere naderen. Ik zei, dat ze recht mocht staan en zelf uitkiezen. Alles werd onderzoekend betast en bekeken... Een spiegeltje ? Een kam ?... Een doosje ?... Toen ontdekte zij een plaat, bijlange niet de mooiste, maar die koos zij toch en fluisterde mij toe : « Nu heb ik toch een plaat van den Verlosser ! » Haar kleine zwarte oogjes glommen blij in haar donker bruin gezicht... Zij was nog niet lang bij ons op school. Het Onze Vader en Wees Gegroet kende zij al, maar van haar steil Mohammedaansche ouders mocht zij die niet bidden.

Ja, onze schooltjes werken heerlijk in op de bevolking en ook met niet-katholieke kinderen, die slechts een paar jaar op onze schooltjes zijn geweest, beleef je soms

wonderbare dingen.

B. v. hoe ze stervende Mohammedaansche familieleden er toe weten te brengen om het doopsel te vragen. Ikzelf heb een keer