Ic woude , dat ic cost,

Ic woude so gheerne, dat ic cost

Dat water in den Rine

Verwandelen al in wine.

So dranc ic wel spade, so dranc ic wel vroe,

So dranc ende sanc ic embertoe

Hiervan zegt Schr. Ik durf beweren , dat noch Dautzenberg , noch Van Duyse, noch Daems, noch de uitvinder van het genre, Hoffmann von Fallersleben , iets hartigers , sappigers , markigers hebben geschreven dan dit alleraardigst drinkliedje." — Het is altijd interessant en leerzaam de denkbeelden van een dichter over een dichter te leeren kennen. Daarom zijn ze hier grootendeels woordelijk overgenomen.

No. 9/10. De Taalgrens in België. De koninklijke Akademie van België heeft vóór eenige jaren een prijsvraag uitgeschreven over de kwestie, of en in hoever in den loop der eeuwen de taalgrens zich verplaatst heeft. Daarop is een antwoord ingekomen van Prof. Kurth, [hoogleeraar te Luik, die ter wille van deze beantwoording een reis door geheel België van het Oosten naar het Westen heeft gedaan en overal in de are hieven heeft nagespoord, hoe de plaatsen zelf, de straten, gebouwen enz. in vroegere tijden genoemd werden, om daaruit op te maken , welke taal er eertijds gesproken werd. Hij zelf is een onpartijdig persoon, daar hij afkomstig is ui t het Duitsch sprekende gedeelte van Luxemburg. De slotsom zijner onderzoekingen is deze. De vijf of zes gemeenten in West-Vlaanderen , die nu Waalsch zijn, waren het reeds zes eeuwen geleden. In Henegouwen is de toestand sedert de elfde eeuw nagenoeg onveranderd gebleven , daar slechts in twee der zeven gemeenten , waar toen Vlaamsch werd gesproken , het Fransch terrein heeft gewonnen. In Brabant zijn negen gemeenten allengs verfranscht en in de provincie Luik vier, maar daar staat tegenover, dat in drie gemeenten der laatste provincie het Nederlandsch heeft gezegevierd. Neemt men nu in aanmerking, dat Vlaanderen eeuwen lang een Fransch leen is geweest; dat door het hof daar en in Brabant altijd de Fransche taal is begunstigd; dat geheel Vlaamsch België twee eeuwen lang door het Bourgondische huis is geregeerd; dat meer dan veertigmaal in die gewesten Fransche legers hebben huisgehouden en dat zoowel na 1830 als gedurende de Fransche overheersching alles is gedaan om het volk aan zijn taal ontrouw te maken,