onwrikbaar besluit uitgedrukt staan en in zijn oogen de vastberadenheid gloeien, niet eerder te rusten, voor het doel bereikt was.

Den blik naar den achtergrond zijner kamer richtend, zag hij op zijn boekenkast een chemisch apparaat staan, hetwelk hij een paar weken geleden met een monster grond gevuld had. Er was hem toen iets zonderlings gebleken : een tuinpaal, welken hij uit den grond trok en welke reeds tientallen jaren daar gestaan had, toonde zich wonderlijker wijze van onder volkomen onverteerd, terwijl het gedeelte, dat boven den grond gestaan had, grootendeels verteerd was. Op de plaats, waar die paal gestaan had, moest de bodem wel van een bijzondere samenstelling zijn, welke den landheer maar al te zeer interresseerde. Daarom had hij eenige handen vol aarde uit de diepte opgehaald, om die thuis chemisch te onderzoeken.

Starke stond nu voor het apparaat en beschouwde de veranderingen, welke met de proef hadden plaats gehad. Plotseling weerklonk op de trap luid en druk gepraat. Hij hoorde eenige woorden, welke zijne moeder riep en daarna het geraas van zware stappen. In het naaste oogenblik vloog de deur open en de grijsgebaarde Huszmann stond voor hem.

»Mijnheer!" riep hij, »kom eens gauw — — de dijk breekt door!"

Bij het hooren dier woorden verbleekte Theo Starke. Terstond had hij den toestand begrepen. Zijne moeder, die achter den knecht de kamer was binnengekomen, fluisterde hij een paar woorden toe en stelde dan haastig eenige vragen, terwijl hij zich naar de plaats der ramp spoedde.

Op het hof stond zijn rijpaard reeds gereed. Bliksemsnel zat de ruiter er op en rende den regendonkeren nacht in.

De gedurende de laatste dagen overvloedig gevallen regen had de Roer in een breeden stroom veranderd. Nauwelijks was Starke den boomgaard, welke zich langs de berghelling dalwaarts uitstrekte, doorgereden, of hij ontdekte, ondanks de geelgrauwe duisternis den breeden waterstroom. Hij schrok zoo zeer, dat hij het paard de sporen gaf, om het nog tot grooter spoed aan te zetten. Met bange vrees herinnerde hij zich, dat hij de laatste jaren nooit den dijk, welke den molen beschermde, had laten onderzoeken. Graaf Uhlenhorst, die het ambt van dijk¬

BOEKEN-ADVERTENTIE N.

VERSCHENEN:

VOLKSBIBLIOTHEEK No. 34

De zoogenaamde Voorloopers der Reformatie

WALDUS, WICLEFF, HUS EN SAVONAROLA. 1 ex. 15 ct., 10 ex. ƒ 1.10, 100 ex. / 10.— franco p. post.

FUTURA — LEIDEN.

De volgende week zal verschijnen :

Politieke- en Sociale Studiën Zesde Reeks - No. 4 Organische of Individualistische Volksvertegenwoordiging ?

Deze degelijke, actueele kiesrecht-brochure is afzonderlijk verkrijgbaar Ü 60 ct., franco per post 65 ct.

Bij inteekening kost een reeks van zes deeltjes ƒ2.50, exclusief porto

graaf bekleedde, had zich sedert jaren ook niet om zijn plicht bekommerd. Niemand beter dan hij vermoedde, welk een verschrikkelijke ramp deze nalatigheid ten gevolge kon hebben.

Ook als hij van de ruischende golven en het over den dijk stortende water niets had kunnen zien, dan nog zou het gehoor alleen hem het ontzettende gevaar verraden hebben. Want juist op dit oogenblik begon het molenrad een akelig geklapper. Zoo hoog moest het water reeds gestegen zijn, dat het vanzelf de schepbladen van het rad bereikte, hoewel alle stuwschotten weggenomen waren om den stroom vrijen doorgang te verleehen. De ruiter wist het maar al te goed, dat dit dolle bruisen en trillen, dat onrustige werken van het teugellooze molenrad na eenige minuten de ruïne of groote ellende beteekenen kon voor alle landlieden, die beneden den molen hun have en goed hadden.

Op dit oogenblik jVerscheurde de door het dal huilende stormwind het zwarte wolkgordijn en de maan scheen voor eenige seconden. Dat oogenblik was voor den daarheen snellenden ruiter voldoende geweest, om de groote volksmenigte te zien, welke zich radeloos op den dijk verdrongen. »Om Gods wil," ontsnapte het aan zijne lippen, »die menschen verkeeren zelf in het grootste levensgevaar." En andermaal voelde het dier de scherpe sporen in zijn bloedende zijden ...

Met spaden en houweelen waren de landlieden, die Starke gezien had, bezig, om aan de zwak wordende deelen van den dijk graszoden aan te dragen en grond in te stampen. Zij vermoedden niet, dat hun werk slechts armzaligen tegenstand beteekenen kon, als die gevaarlijke punten niet van onderaf aan versterkt werden. Zoodra Theo Starke dan ook op het dampende dier aankwam, beval hij terstond, daarmede op te houden. Er was niemand onder de gansche menigte, die zich niet graag naar het bevel van den jongen ambtsvoorzitter gevoegd had. Veeleer haastten zich allen, naar zijn wensch lange, spitse palen aan te dragen en in den grond te slaan. Het gorgelende, stijgende water bekroop op angstaanjagende wijze, als een reusachtig sluipend monster, den dijk. Maar de jonge man zag het met vasten blik komen aankruipen en hoopte, het meester te worden, vóór het te laat was.

(Wordt vervolgd.)

VERSCHENEN:

Volksbibliotheek No. 35

DE BIOSCOOP,

EEN MIDDEL TOT VOLKSONTWIKKELING EN VOLKSBEDERF,

door Jan Zwetsloot.

In deze brochure wordt de reusachtige ontwikkeling van het bioscoop-bedrijf, het nut der bioscoop, maar ook het schrikkelijk verderf, wat zij brengt, helder en onderhoudend uiteengezet.

De brochure is vooral actueel door de uitvoerige bespreking van de plannen van het Centraal Bureau der K. S. A. tot bestrijding van het bioscoop-gevaar.

Zij leent zich uitstekend voor propaganda en wordt verkrijgbaar gesteld tegen 15 ct. per ex., 10 ex. ƒ1.10, 100 ex. ƒ 10.— franco per post.

FUTURA — LEIDEN.