der jaargetijden, aan het korten en lengen der dagen, enz.; zeg ik echter: zijn verblijf ie A duurde een jaar, dan denk ik bij j a a r slechts aan een tijdduur, alle andere kenmerken zijn verduisterd.— Wat voor de namen van tijden geldt, geldt ook voor de namen van maten, gewichten en munten: el, kop, pond, gulden zijn als voorwerpsnamen concreet, als namen van eene lengte of hoeveelheid, van een gewicht of waarde niet. Aan de zinnen: Dit stokje is een voet lang; deze steen is een pond zwaar; dit boek kost een gulden, liggen de vergelijkingen ten grondslag: dit stokje is lang, als een voet lang is; deze steen is zwaar, als een pond zwaar is; dit boek kost, is waard, wat een gulden waard is. Hierin zijn voet, pond, gulden concreet, maar niet in de uitdrukkingen: een voet lang, een pond zwaar, een gulden waard, daar ze dan slechts de namen zijn van abstracte lengte-, zwaarte- en waardebegrippen. — Uit het bovenstaande blijkt, dat men om te beslissen, of een woord concreet of abstract is, moet letten op de beteekenis, die het in den zin heeft. — Persoonsnamen worden in alle leerboeken concreet genoemd, maar ik aarzel ze ook concreet te noemen, zoo ze als soortbepalingen optreden, terwijl de zelfstandige naamwoorden, die den dienst doen van naamwoordelijk deel van 't gezegde, misschien nooit zuiver concreet zijn.—Een paar weken geleden, trok het mijne aandacht, dat een vader, die met zijne beide kinderen wandelde, tot een voorbijganger zei: ik ben kindermeid. Kindermeid zal in den mond van den zwaargebaarden man zeker wel niet de naam van eene werkelijke zelfstandigheid geweest zijn.

Ten slotte laat ik hier volgen, wat het W oordenboek van concreet en abstract zegt.

Afgetrokken. Eigenlijk van op zich zelve staande voorstellingen en begrippen. Door aftrekking of afscheiding verkregen; overgebleven van eene meer of minder zinnelijke voorstelling, nadat men al het overige heeft weggedacht; afgetrokken van of, juister gezegd, getrokken uit eene meer volledige voorstelling. Hot begrip van zwaarte is een afgetrokken begrip, ontstaan uit de voorstellingen van zware voorwerpen (als b.v. een zwaren, dikken, vierkanten balk, enz.) door daaruit de voorwerpen zelve en hunne overige hoedanigheden (den balk, zijne gedaante, de dikte, lengte, enz.) weg te denken, zoodat alleen het begrip der hoedanigheid, die zwaar heet, overblijft.

Het tegengestelde van afgetrokken (abstract) in dezen zin is