wendingen, welke, in Tennyson's geest, aan deze ridderlijke idyllen eene eigenaardige bekoorlijkheid geven. En zoo schonk hij ons een werk van beteekenis voor de taal, een eerlijken, ernstlgen , kunstvollen arbeid, die tevens als dichterlijke schepping — wie zóó vertaalt schept kunst — hooge waardeering verdient."

Verder bevat het nummer den aanvang van een roman van Couperus Metamorfoze.

Nederland.

Voortgezet worden de Literaire Overzichten door Ch. M. van Deventer. De bespreking geldt ditmaal: Irmenlo door A d r i a a n van Oordt. "Wij zullen trachten door het aanhalen van enkele kenmerkende volzinnen een indruk te geven van het gevelde oordeel: Irmenlo dan is een met de uiterste zorgvuldigheid en toewijding , en laat ik het er dadelijk bijvoegen, met groot talent overdacht en geschreven boek. Voor velen zal het niet onderhoudend en amusant zijn, maar mijn raad aan hen zou wezen: heb het er voor over, u aan de ernstige lezing van Irmenlo te zetten en waag het er op, eenige uren inspanning te geven, waar de kans op belooning zoo groot is. Niet enkel het zoogenaamd onderhoudende geeft genot; er is ernstig genot, met inspanning slechts te veroveren , en aan zulk ernstig genot is Irmenlo rijk .... De soberheid is vooral gelegen in de styleering, den zinbouw, niet in de beelding en de ziening . . . ."

Ende desespereert niet door J. H. d e V e e r. — „Ik vind het boek van den Heer De Veer in menig opzicht belangrijk, daar het in menig opzicht leerzame informatie geeft. Als verhaal bevalt het mij minder. Indien de Schrijver zijn twee deelen tot één had gecondenseerd , ware er voor hem en voor den lezer een niet te versmaden winst gewonnen . . . ."

Den-appels, Geldersche Verhalen door J. L. Ketelaar Jzn. „Schr. spreekt het platte Geldersch uit den omtrek van Zutphen, een taal, die volgens de inlichting van den hooggeleerden voorredenaar , Prof. Gallee, in grondslag Saksisch is, doch vermengd met bestanddeelen van Frankisch en Nederlandsch .... De Heer Ketelaar is geen realist, hij is een ouderwetsch gemoedelijk humorist met romantische velleïteiten .... Het dialect maakt sommige tirades niet onvermakelijk. Doch — zouden wij ook zoo iets bewonderen als de scherts in gewoon Hollandsch tot ons kwam?" Om die vraag