verkoopsters droegen Fransche sjerpen, aan de vlaggemasten wapperden Waalsche en Fransche kleuren. Van Brabangonne noch Belgische driekleur was sprake. Op een spandoek heette het « Geen Waalsche kanonnen tegen Frankrijk » en « Neutraliteit is zelfmoord ».

Abbé Mahieu zeide: « Wij eischen autonomie! Slechts in een autonoom Wallonië kunnen wij, « les Frangais de Belgique », ons vrij naar onzen aard ontwikkelen ».

Een manifest werd verspreid, waarin het heette: « Wij zijn Franschen door het ras; wij wenschen onze Fransche traditie getrouw te blijven en als Franschen onzen plicht te vervullen in deze Fransche Noordmark. Wij betwisten den Vlaming niet het recht zich met hun Noorderbroeders te vereenigen, maar wij weigeren hen op dezen weg te volgen. Wij weigeren een België te erkennen, dat het Vlaamsch als voertaal heeft (sic) en een naar het Noorden gerichte politiek voert »... De redevoeringen van deze anti-Belgische bijeenkomst werden door de radio (Brussel-Fransch) voor het grootste deel uitgezonden! Commandant V annisbecq was er ook met de door hem gestichte « Le parti frangais de Belgique ». Zij droeg een spandoek mede : « Wij willen de onafhankelijkheid van Wallonië ». Zeer vaak werd « Vive la France » geroepen. « La Wallonië nouvelle » is niet ontevreden over de Waalsche Bedevaart. Kwaliteit kwam in de plaats van kwantiteit, zegt het blad. Er waren alleen « des purs », en deze zijn tienmaal meer waard dan lauwen. — Laten we niet vergeten hoe twintig jaar geleden de eerste Vlaamsche Ijzerbedevaart plaats vond. Een klein begin zegt niets, slechts op bezieling, overtuiging en strijdgeest komt het aan. En als zoodanig kunnen de Walen trots zijn op het behaalde resultaat. « Wallonië heeft vurige verdedigers gevonden, die weigeren met tegenstanders een compromis af te sluiten ».

Sprekers uit Frankrijk mochten niet optreden. Het hinderde niet: de Walen zelf spraken zonder omwegen van hun Fransch zelfbewustzijn. Ons Waalsch ideaal is een Fransch ideaal, zeide een der sprekers, de Heer Massart. »