IN MEMORIAM Dr. ALOIS BRUWIER

Een trouwe volksche kamper, een wakkere vriend van « Dietbrand », is de eeuwigheid ingegaan.

Dr. Alois Bruwier stond eens aan de zijde van Albrecht Rodenbach. (Hij was Bertens schoolkameraad te Roeselare en later zijn universiteitsmakker te Leuven.) In de stad der «Blauwvoeterie » hoorden wij hem, een paar jaren geleden, herinneringen ophalen uit de beginperiode van de « Vlaamsche Studentenbeweging ». Door nevel en sneeuw was hij uit het stille Ichtegem overgekomen om ons te ontmoeten... Met Verriest, Depla, Lauwers e.a. behoorde Dr. Bruwier tot den kring der mannen van « den swighenden Eede ». Hij streed den strijd der Activisten mee en droeg, na den oorlog, de boeien voor zijn volksch ideaal.

De stoere West-Vlaming — die in zijn oude dagen nog den indruk gaf van een kloeken zeevaarder — koesterde diep in zich de vlam van zijn Dietsche overtuiging. Terecht mocht bij het graf van Dr. Bruwier verklaard worden, dat ook diegenen, welke zijn gedachte niet deelden, moesten erkennen « dat er een vaste, onverbogen lijn door zijn leven liep ».

Een voortrekker van ons volksheil heeft ons verlaten. Dat niet alleen het Zuiden, maar ook het Noorden den naam « Bruwier » onthoude ! Deze naam is verbonden aan een stuk geschiedenis van onzen volkskamp ; iets van een stormroep weerklinkt daarin, iets hards en dappers. Hij kan dienen tot een leuze, een wachtwoord voor de jonge geslachten.

D