maar niet klakkeloos organisatie-systemen overnemen, wanneer daar de grondslag", waarop men voortbouwde, anders is gelegd.
In onze Nederlandsche Katholieke arbeidersbeweging worden op dit punt de ideeën steeds helderder. Ook uit dit oogpunt beschouwd was het ons een genot de jongste jaarvergadering van het R. K. Vakbureau bij te wonen. Welk een groei, niet enkel in ledental, maar vooral ook in rijpend inzicht!
Mr. AALBERSE.
EEN KRUISTOCHT DER KINDEREN.
We zitten in middenwintertijd, dagen van kalm ernstig overleg. Daar worden me verleden maand drie, nu weer vier kinderen gebracht. Vader ligt doodziek te bed, moeder in het gasthuis. De kinderen zijn voor onbepaalden tijd te Egmond a. d. Hoef in R. K. VacantiekolonLe opgeborgen. Ligt het wel in de lijn van Vacantiekolo-» nies om dusdanige kinderen te herbergen?
Misschien niet. Vacantiekolonies zijn geen bestedelingenhuizen. En toch, en zeer zeker wel. Van ziekelijke ouders komen doorgaans zwakke kinderen, voor wie de R. K. Vacantiekolonie toch gesticht en inderdaad geschikt is. Hoe komt het, dat er niet meer, zelfs heel den wintertijd door, zulke kinderen mij gegeven worden? Onwetendheid kunt ge niet voorwenden. Want wie kent ze ,nu nog niet, de R. K. Vacantiekolonies? Onwillige heid hog veel minder. Zouden de ouders niet erg graag hun kinderen onder goede verzorging en liefderijke verpleging vinden? Eenvoudig is het hier gebrek aan organisatie.
Hoeveel zuchten zijn er over en om organisatie der R. K. Vac. Kol. heengegaan?
Op i April 1909 wordt er gerept van een Centraal Bestuur, om de panden te Egmond a. d. Hoef en Eg< mond aan Zee voor verplegingshuis ingericht voor den kostenden prijs over te doen.
Op 23 Deo. 1911 blijft Mgr. herhalen om ten spoedigste de Kolonies, ook die te Heerle Wouw, te brengen orijder het Bestuur en de exploitatie eener bestaande Vereeniging.
Op 3 Nov. 1913 zullen opnieuw pogingen worden aangewend tot oprichting van een Centraal Bestuur der Vacantiekolonies.
Och ja, als de wijze menschen je in den steek laten, schieten de kleinen vaak met hun dwaze middelen je te hulpe.
Aan mijn jong volkje wou ik ieder een kaart geven om die met 20 offertjes van 5 ct. vol te maken. Een georganiseerde bedelpenning ? Laat hét zijn. Ik noem het een kruistocht der kinderen. Je leert de menschen geven. Je leert de kinderen ook barmhartigheid doen, werken voor zich en voor anderen. Onder de verzamei laars(sters) zullen er zijn, zeker, die met hun eigen na^m en p.dres onderteekenen, om zelf te komen. Maar er 'zijn er ook, die den naam van een ziekelijk, zwak kameraadje er bij voegen, om aan hem hun plaats in
de Kolonie eventueel af te staan. Als er eens een voldoend aantal 20 X 30 dus 600 kaarten ingevuld binnenkwam, dan had ik mijn Koloniehuis te Egmond a./d. Hoef, waar voor 20 kinderen 30 dagen plaats is, voor een heele maand druk bevolkt. Kan het zoo niet voor al de seizoenmaanden gebeuren? Nu worden me vier kinderen gegeven, f 2.50 p. week p. kind. Voor mijn huis veel te karig en voor vader, die f12 in de week verdient, beslist veel te veel. Dan zouden we in wintertijd tot de kleinen kunnen zeggen: Komt allen hier; uw verpleegjgeld is in zomermaanden al goed gemaakt.
Van je vijand kan je leeren. Eene getypte circulaire Rivierhuis te De Steeg werd me onlangs uit den Haag (gezonden met bijgaand schrift: Ingesloten schrijven vond ik dezer dagen in mijn brievenbus. U kunt er uit zien, hoe ook niet-Katholieken ijveren voor Vacantiekolonies.
Het idee Kinderkruistocht is niet nieuw, neen. Ik zou er alleen dit nieuwe aan willen toevoegen, om aan de Katholieke Sociale Actie in Nederland de organisatie ervan met vertrouwen over te laten. Ik onderstreep alleen de zaak, waar het om gaat, om n.1. veel meer, dan tot nu toe kwamen, Katholieke kinderen naar me toe te halen.
Een Kruistocht der jongeren. Ben ik niet bang voor het jgevaar om een bestaande Vereeniging in de wielen te rijden? Neen, heelemaal niet. En waarom niet? Omdat wij blijkbaar ieder een anderen weg loopen. Ik heb getracht van meet af op organisatie aan te sturen. De respectieve Afdeelingen niet.
Organisatie der jeugd onder hoede der K. S. A.
De K. S. A. bereikt met haar talrijke vertakkingen duizenden en duizenden menschen, een légert je van jonge ijveraars om offertjes voor de R. K. Vac. Kol. te verzamelen, ook een voldoend aantal zwakke kinderen om die geheel gratis in langen wintertijd uit te zenden.
Blijkt het dit jaar, dat wij hiermee op den goeden weg gaan, wat belet ons om hetzelfde middel volgend jjvar toe te passen en zoo de twee andere Koloniehuizen gestadig te bevolken. Dan bereiken wij zeker ons doel: de instandhouding der Roomsch Katholieke Vacantiekolonies.
Als een bijzonder gelukkige omstandigheid moet op de eerste plaats aangemerkt worden, dat K. S. A. op 't oogenblik omvat 92 plaatselijke Comité's met 100.000 aangeslotenen, tot wier hoofdwerkzaamheden behoort het initiatief nemen tot oprichten van vacantiekolonies. K. S. A. behoeft dus slechts haar werkzaamheid in deze bepaalde richting uit te breiden om een werkzaam aandeel in den kruistocht te nemen.
Voorts mag niet onopgemerKt worden voorbijgegaan, dat sedert de oprichting in 't jaar 1906 geen poging onbeproefd is gelaten om het werk der R. K. Vacantiekolonies in den lande bekend en bevriend te maken. In deze aangelegenheid heb ik wellicht mijn werkzaam aandeel gehad.
Omdat ik van meetaf mijn werkkring gesteld heb buiten, niet tusschen de Afdeelingen, komen er soms