dat .onderzoek bleek dat onder Gregorius VII het Patriarchaat in druk verkeer had gestaan met het Sowjet-bewind van Moscou, terzelfder tijd ook verbinding had gezocht met grootvorst Kyrillus, candidaat Voor den Russischen Czarentroon, en ook geregelde correspondentie had voortgezet met Canterbury, over de vereeniging der Kerken en den steun, ook op politiek gebied, van Engelsche zijde.
Een en ander wekte in leidende Turksche kringen groote verbittering, maar vooral dit dat de geheime archieven nog tal van documenten bevatten, waaruit bleek, dat ondanks alle desbetreffende bepalingen van het verdrag van Lausanne, en al de plechtige beloften van het Patriarchaat, dit evenals vroeger politieke intriges had gesponnen met de regeering te Athene, en an daaruit op elk gebied de aanwijzingen krijg611*' Z^n handelwijze was blijven ver-
Deze onthullingen droegen er toe bij, ^ de regeering te Angora onhandelbaar
ma,ken ten opzichte van de quaestie der
Wisseling van den nieuwen Patriarch Konstantijn VI. Eindelijk kwam de totale "reuk. Enkele maanden geleden heeft de Turksche regeering Konstantijn VI uit het Turksche rijk verbannen. Het bestaande conflict werd nog door het volgende verscherpt. Krachtens een te Lausanne vastgestelde bevalinq moest de Grieksche be-
eze onthullingen droegen er toe bij, ^ de regeering te Angora onhandelbaar .. Diaken ten opzichte van de quaestie der Wisseling van den nieuwen Patriarch Konstantijn VI. Eindelijk kwam de totale "reuk. Enkele maanden geleden heeft de Turksche regeering Konstantijn VI uit het Turksche rijk verbannen. Het bestaande conflict werd nog door het volgende verscherpt. Krachtens een te Lausanne vastgestelde bepaling moest de Grieksche bevolking van Turkije uitgeivisseld worden tegen de Mohammedanen van Griekenland. Dientengevolge werden in de laatste twee jaren anderhalf millioen Grieken uit Turkije naar Griekenland, en 300.000 Mohammedanen uit Griekenland naar Turkije overgebracht, — een volksverhuizing, die in hare gruwelijke hardvochtigheid tegenover de door dit lot getroffenen nauwelijks haars gelijken heeft. Het verdrag van Lausanne maakte echter een uitzondering voor de Constantinopolitaansche
Grieken, voor zoover zij op du uct. ïyis daar reeds gevestigd waren. Dus hadden de Turken het recht naar de letter, den Patriarch uit Turkije te verbannen. Maar de Grieken beweerden, dat de verbannen Patriarch ook vroeger — vóór 1918 — als metropoliet en lid der Orthodoxe Synode jarenlang te Constantinopel gewoond heeft. Hierdoor had hij ook het recht der ingezetenen van Constantinopel verkregen. Bovendien is bedoeld artikel van het verdrag van Lausanne niet toepasselijk op de hoogste waardigheidsbekleeders der Kerk. De gemengde commissie van den Volkenbond, die de zoo ingewikkelde quaestie der volksverhuizing te behandelen had, en zelf te Constantinopel haar zetel heeft, besloot dan ook in hare zitting van 30 Jan. met het oog op de hooge ambtswaardigheid van den Patriarch de behandeling dezer aangelegenheid op te dragen aan de eindbeslissing van den Volkenbond. Zonder hiermee echter te rekenen hebben de Turken den Patriarch verbannen.
De Grieksche regeering heeft daarop de quaestie gebracht voor het Haagsche Tribunaal.
Men heeft hier te doen met een politiekgodsdienstig geschil, waaruit weer blijkt hoe de Halve Maan haar ouden strijd voortzet.
Intusschen heeft de vergadering cler metropolieten nu onlangs, den 13den Juli,
inetrojjoiiettui nu unicwigo, u.^jla j-^ een nieuwen Patriarch gekozen in den bijna 76-jarigen Basilios, die als Basilios III dadelijk werd ingehuldigd. 's-Gr. B-
\rr> A (ÏPHBTTC
ten stond natuurlijk van ,,manslidmaten", wat nu moest worden vervangen door „lidmaten" zonder meer.
Al moesten nu alle plaatselijke reglementen reeds lang met de eischen van het ingevoerde vrouwenkiesrecht in overeenstemming zijn gebracht, wij durven niet verzekeren, dat dat overal ook waarlijk is geschied. Waar dat nu niet is geschied, moet eerst het plaatselijk reglement worden herzien, daarna in het najaar de stemlijst met de namen niet alleen van de mannelijke maar ook van de vrouwelijke stemgerechtigden worden voorzien, en dan eerst kunnen de zusters der gemeente komen meestemmen.
Gesteld echter: de Kerkeraad brengt geen enkele vrouw op de stemlijst en, als de lijst ter visie wordt gelegd, is er geen enkele vrouw, die daartegen protesteert, dan komt er waarschijnlijk niets van.
Dezelfde vraagt:
Zooals u bekend is worden leden van de rechterlijke macht voor hun leven benoemd. Met deze gedachte zijn blijkbaar ook velen bezield, die voor een of
o 4- n nrin in n vi rr /-» "\Tn TT ^ TT* «
stemmen.
Gesteld echter: de Kerkeraad brengt geen enkele vrouw op de stemlijst en, als de lijst ter visie wordt gelegd, is er geen enkele vrouw, die daartegen protesteert, dan komt er waarschijnlijk niets van.
andere functie in onze Ned. Herv. Kerk gekozen worden. Sommigen ,,zitten" hun halve leven lang. M.i. is dit verkeerd en niet bevorderlijk aan het gezonde kerkelijke leven en werkt dit dikwijls belemmerend. Zou het geen aanbeveling verdienen met dit stelsel te breken en b.v. bepalen dat een gekozene niet meer dan een of twee zittingsperioden aanblijft, en dan niet meer herkiesbaar is
ucictL uuii vtJitJii uuziuiu., uit; vuur een oj
andere functie in onze Ned. Herv. Kerk gekozen worden. Sommigen ,,zitten" hun halve leven lang. M.i. is dit verkeerd en niet bevorderlijk aan het gezonde kerkelijke leven en werkt dit dikwijls belemmerend. Zou het geen aanbeveling verdienen met dit stelsel te breken en b.v. bepalen dat een gekozene niet meer dan een of twee zittingsperioden aanblijft, en dan niet meer herkiesbaar is
of er moet eenigen tijd over verloopen. Op deze wijze komt er nieuw bloed in de verschillende colleges, wat naar mijn overtuiging alleszins is in het belang van onze Nederl. Herv. Kerk.
Wat is uw meening daarover ? Antwoord. Wij zijn mèt inzender van meening, dat het goed is, dat ook in de Kerkeraden telkens nieuw bloed komt. Wij
zouden dus opkomen tegen het stellen van den regel: eens kerkeraadslid, altijd kerkeraadslid. Toch zouden wij geen reglementair voorschrift durven aanbevelen, volgens hetwelk een Kerkeraadslid maar één of twee malen mocht worden herkozen. Er zijn toch genoeg gemeenten, waar men niet zooveel geschikte personen voor den Kerkeraad zou kunnen vinden en waar men, op die wijze, gedwongen zou worden geheel ongeschikte personen te benoemen.
Ons formulier van bevestiging van ouderlingen en diakenen stelt voor de te benoemen personen nog meer eischen dan allen maar dat zij eenvoudig lidmaten zijn.
Wat hoogere besturen dan de kerkeraden betreft zijn wij het met inzender geheel eens.
Dezelfde vraagt:
Wanneer het beroepingswerk berust bii
allen maar dat zij eenvoudig lidmaten zijn.
Wat hoogere besturen dan de kerkeraden betreft zijn wij het met inzender geheel eens.
Notabelen onderwerpen en mogen zij zonder goedkeuring van Notabelen geen belangrijke uitgaven doen, maar alleen tot b.v. f 500.—.
Natuurlijk is dit niet overal gelijk geregeld.
Dezelfde vraagt:
Hoe staat het met de zaak: kerkeraad of kiescollege ? En wat is het beste ?
Antwoord. Eenmaal in de tien jaren spreekt de gemeente zich er bij stemming over uit, of zij de benoeming van ouderlingen, etc. aan zich wenscht te houden dan of zij dat aan den kerkeraad wenscht op
te dragen.
Is het eerst nu het geval en overtreft dan bovendien het aantal stemgerechtigde lidmaten de honderd, dan treedt er een door de stemgerechtigden benoemd Kiescollege op.
Wanneer de gemeente de zaak eenmaal uit handen heeft gegeven, kan zij tien iaren
lang geen invloed op benoeming en beroepingen uitoefenen.
Wat het beste is ? In theorie is men het er onder ons, Confessioneelen, vrijwel over
eens, dat de Kiescolleges niet gewenscht zijn.
De Vragenbusschrijver zou echter, cmder de tegenwoordige kerkelijke omstandigheden, niet overal de zaak geheel aan den kerkeraad wenschen te zien toevertrouwd.
C. A. L.
INGEZONDEN.
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.)
Weleerw. Heer Redacteur, Met belangstelling las ik in uw blad van 6 Aug. j.1. de vraag en het antwoord: ..hoe
raad wenschen te zien toevertrouwd.
u. J\.
INGEZONDEN.
(.Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.)
Op onze vergaderingen wordt het boekje van Ds. Stigter, „Geschiedenis onzer Vaderlandsche Kerk" met veel zegen gebruikt. In ons blad verscheen sinds de jongste Reorganisatiebeweging een drietal samenspraken over dat onderwerp.
Nu zal menigeen denken: Ja, maar in de plaats mijner inwoning is zoo'n Geuzenclub niet. Dat zou ik willen adviseeren: Geeft uw kinderen, uw jongelingen, „De Jonge Geus" in handen. Onderwijst hen en laat ze onderwijzen ook op deze wijze in de historie der Kerk, van Oranie en Nederland. —
Zoo betrekken wij het best — als catechisatie of onderwijs in gebreke blijft — °nze jeugd in onze Geref. Belijdenis (ongewijzigd!) en mitsdien in de propageering van onze Kerkelijk Confessioneele beginselen.
Met hartelijken dank voor de plaatsruimte,
Hoogachtend, 's-Gr. G. Nietjwenhuijsen.
LEESTAFEL.
Van Goedertierenheid en Recht, ander Redactie van Dr. A. Troelstra, A. B. te Winkel, N. van Schouwenburg.
Uitgvers: H. Veenman en Zonen, Wageningen.
Wat zullen we nog zeggen ter aanaeveling van de confessioneele preekenserie ? Zoo langzamerhand mogen we wel veronderstellen, dat al de lezers en lezeressen met deze preekenserie bekend zijn
fownrrlan T^n +^«1^ in 1.: •*
LEESTAFEL.
Van Goedertierenheid en Recht, ander Redactie van Dr. A. Troelstra, A. B. te Winkel, N. van Schouwenburg.
Uitgvers: H. Veenman en Zonen, Wageningen.
VRAGENBUS.
Vrouwenkiesrecht in onze Kerk. Moeten de kerkeraadsleden maar altijd doorzitten?
Een conflict tusscheti de wenschen van kerkeraad en gemeente. Kerkvoogden Notabelen, Kerkeraad of Kiescollege.
De heer B G. te S. vraagt: Sedert 1 Jan. 1923 hebben wij in onze Nederlandsche Hervormde Kerk het actieve vrouwenkiesrecht. Is dat nu zonder meer voor de plaatselijke gemeenten van kracht of moet eerst de plaatselijke kerkeraad hiertoe besluiten.
Antwoord. Het is in zooverre voor jlke plaatselijke gemeente van kracht, dat geen enkele kerkeraad bevoegd is om te besluiten: wij voeren het vrouwenkiesrecht niet in. Het is ingevoerd voor de geheele kerk en voor alle gemeenten. Dat brengt echter nog niet mede, dat in elke gemeente nu ook de vrouwen aanstonds ^konden meestemmen. Meestemmen immers mogen alleen die lidmaten, wier namen op de kiezerslijst voorkomen. Die kiezerslijst wordt door den Kerkeraad elk ^ar opnieuw opgemaakt en blijft dan voor een geheel ïaar geldig. En wat er noodig is om op de kiezerslijst te kunnen komen bepaalt het plaatselijk reglement. Daarom moesten, toen het vrouwenkiesrecht was ingevoerd, al de plaatselijke reglementen worden herzien, want in de oude plaatselijke reglejmen-
Dezelfde vraagt:
Wanneer het beroepingswerk berust bij den Kerkeraad en wanneer deze bij herhaling een predikant-bondsman beroept, hoewel het meerendeel van de leden der gemeente geen bondsman wenscht, is daar dan niets tegen te doen ?
Antwoord. Neen, in dien zin, dat de gemeente zulk een beroep als ongeldig zou kunnen laten verklaren. Maar wel in dezen zin, dat de gemeente krachtig protesteert,
1. bij den kerkeraad,
2. bij den beroepen predikant,
3 ,]<■ 7aak in de gebeden brengt voor
het aangezicht van Hem, Die de harten, zelfs der vorsten, neigt als dï waterbeken.
Waar geloovig gebed is, leeft er ook een God, Die wonderen doet; ook al zijn Zijne wegen anders dan onze wegen, en Zijne gedachten hooger dan onze gedachten.
Dezelfde vraagt:
Gaarna zou ik van u vernemen in welke verhouding een notabel tot een kerkvoogd
Dezelfde vraagt:
Gaarna zou ik van u vernemen in welke verhouding een notabel tot een kerkvoogd
staat. Mogen b.v. J^erKvoogden Desiuiten nemen zonder de notabelen er in te kennen.
Antivoord. Het ambt van kerkvoogd en notabel is niet een kerkelijk ambt, zooals dat van predikant, ouderling en diaken dat zijn. Het is dat niet uit het oogpunt van het schriftuurlijke Gereformeerde Kerkrecht, en 't is dat óók niet uit het oogpunt van het tegenwoordige reglementaire stelsel, waaronder wij leven. Beheer en bestuur zijn bij ons gescheiden. De kerkelijke reglementenbundel regelt dus wel de bevoegdheden van predikanten, ouderlingen en diakenen, maar niet die van Kerkvoogden en Notabelen. Hangen dus nu die bevoegdheden geheel en al in de lucht ? Neen, die worden geregeld bij het door de gemeente goedgekeurde plaatselijk reglement op het beheer. Let wel: wij spreken nu niet van het plaatselijk reglement voor de kerkeraden, maar van (wat heel iets anders is) het plaatselijk reglement op het beheer. Bijna overal is dit gedrukt en kan men bij Kerkvoogden of Notabelen wel een exemplaar, al is 't maar ter inzage, verkrijgen.
Gewoonlijk nu moeten Kerkvoogden hun rekening, enz. aan de goedkeuring der
Weleerw. Heer Redacteur, Met belangstelling las ik in uw blad van 6 Aug. j.1. de vraag en het antwoord: ..hoe
betrekken wij het best onze jongelieden in onze actie tot propagéering van onze ker¬
kelijke Confessioneele beginselen?"
Inderdaad: in tal van Jeugdorganisaties kunt ge de verderfelijke leuze vernemen: „De Kerk er buiten!" Men bedoelt dan: De Hervormde Kerk er buiten en de partijen er in!
Wie het evenwel waagt ook in de Jeugdkringen op te komen voor het recht en het herstel der Vaderlandsche Kerk, vindt geen gunstig onthaal en wordt niet langer begeerd: „Hij zaait twist en tweedracht!"
Nu wilde ik gaarne in dit mijn schrijven onzen vrager S. H. te B. en met hem vele lezers van „De Geref. Kerk" er op wijzen, dat alom in den lande Jonge Geuzen en Geuzinnengroepen bestaan (Den Haag, Rotterdam, Amsterdam, Gouda, Arnhem), welke den naam dragen, de leuze der geuzen : „Kerk-Oranje-Vaderland".
Het doel van deze bloeiende Jeugdorganisaties is: N
Belangstelling te wekken en liefde te ïweeken bij de Jeugd voor de Kerk der Vaderen, ons geliefd Oranjehuis en ons lierbaar Vaderland.
Zij trachten dit doel te bereiken door:
1. Onderwijs op leden- en openbare vergaderingen in de onvervalschte Vaderandsche- en Kerkgeschiedenis.
2. Samenspraken over gewichtige ge)eurtenissen uit i-Ia rnpmtmlla li
X? rv++/\ii/lr. nn A - ...J. i /N -i i - v'
iiuuicmctui, Aiusteraam, i^rouaa, Arnhem), welke den naam dragen, de leuze der geuzen : „Kerk-Oranje-Vaderland".
Het doel van deze bloeiende Jeugdorga-
Beiangstelhng te wekken en liefde ti kweeken bij de Jeugd voor de Kerk de:
kweeken bij de Jeugd voor de Kerk der Vaderen, ons geliefd Oranjehuis en ons dierbaar Vaderland.
Zij trachten dit doel te bereiken door:
1. Onderwijs op leden- en openbare vergaderingen in de onvervalschte Vaderlandsche- en Kerkgeschiedenis.
2. Samenspraken over gewichtige gebeurtenissen uit de roemvolle historie van Kerk, Oranje en Vaderland.
3. Bezoeken van historische plaatsen.
4. Door de uitgave van een orgaan ,\De Jonge Geus". (Verschijnt om de veertien dagen, Redactie: de heer G. Nieuwenhuii-
sen, Voorzitter van de Haagsc^s Geuzenen Geuzinnengroep, en met hartelijke aanbeveling en medewerking van verscheidene Confessioneele predikanten. Prijs f 2.— per jaar. Adm. W. Nagel, H. Costerstr. 193, Den Haag).
De vergaderingen worden om de veertien dagen gehouden. De leeftijdsgrenzen zijn: 7—12 jaar, 12—17 jaar, 17—22 jaar.
Onlangs schreef Ds. H. te Baambrugge in uw blad over „De Jonge Geus":
„Het behoeft nauwelijks gezegd, dat we er met instemming mede kennis maakten, moge het onder de Jeugd van onzen tijd, de liefde aanwakkeren voor de eere Gods en Zijns Woords, en in verband hiermede ook voor ons Protestantsche Vaderland."
Daarmede stemmen we van harte in. Maar mogen we dan op aller medewerking rekenen ?
Wij willen niet dat onze Jeugd langer
lrnmt,. HTirlor rla m o vnaoa ttq n /Ia ito
rekenen ?
Wij willen niet dat onze Jeugd langer
komt, onder de narcose van de valsche leus, dat bijgeloof beter is dan ongeloof! Wij willen een Jeugd, die warme liefde leert
koesteren voor de aloude Vaderlandsche
Kerk. Wij willen een Jeugd, die kent Gods
leiding met ons volk en leeft uit het beginsel dat ons land is een ProtestantschGereformeerde Natie. Wij willen een Jeugd, wier warm hart klopt voor Kerk-Oranje en Vaderland, vrij van romaniseerende en separatistische smetten. Maar we willen niet een Jeugd, die de leuze: „Wij-Calvinisten" vervangen door die van „Wij-Geuzen".
Wat zullen we noa zessen ter aan¬
beveling van de confessioneele nreeken-
serie ? Zoo langzamerhand mogen we wel
veronderstellen, dat al de lezers en lezeressen met deze preekenserie bekend zijn
/VA TTr/~vrirl n f» 1 X " 1 •
gtwuiuwü ojixi uuun is neu misscnien goed als we hier nog eens de aandacht vestigen op deze uitgave. Natuurlijk voor hen, die nog steeds hebben nagelaten met „Goedertierenheid en Recht" kennis te maken. Laten we er dan allereerst op wijzen dat die kennismaking al op heel gemakkelijke wijze kan geschieden. Men vrage slechts bij de Uitgevers proefnummers aan. Verder vertellen we alvast dat deze preeken wekelijks verschijnen, iedere preek pl.m. 16 bladzijden. Een geheele jaargang, waarvoor later ook banden zijn te verkrijgen, vormt een kloek boekdeel. De preeken worden geschreven door confessioneele predikanten. Voor ons liggen de nummers verschenen over het tijdperk April-Juni en de medewerkers in dat tijdvak waren: Dr. H. J. Olthuis van Rotterdam (gedachtenisrede na 25-jarige Evangeliebediening; Ds. A. D. Meeter van Loosduinen; Ds. J. Buenk van Amsterdam; Ds. J. A. Hoekze-
ma van Hilversum; Ds. C. E. F. de Vries van Nijland; Ds. H. Haselager van Baambrugge ; Dr. J. Chr. Kromsigt van Oostwold; Ds. A. B. te Winkel van 's-Graven-
hage; Jüs. J. W. J. Addink van Heeze; Ds. H. van Dijken van Wageningen; Ds. H. Bakker van Amsterdam; Ds. J. J. H Klomp van Aarlanderveen. Voorts nog een preek van wijlen Ds. J. P. Eringa, Emer. pred. van Amsterdam (Ee.ii Paaschprediking).
w ci v nier ge Doden wordt is gezond schriftuurlijk. Ex wordt aldoor overeenkomstig het Woord Gods gewezen op goedertierenheid en recht, op zondeen genade. Geen jachtmakerij naar zwaarheid en naarheid, maar een ijveren voor klaarheid en waarheid.
We blijven onze confessioneele preekserie met den meesten aandrang aanbevelen bij de lezers van dit blad.
Woerden. W. de Lange.
De brieven van den ouden Josias, door Marie Diers, In de warrekram-reeks. Uitgave: A. G. Schoonderbeek te
De brieven van den ouden Josias, door Marie Diers, In de warrekram-reeks. Uitgave: A. G. Schoonderbeek te Laren (Gooi).
Dit zijn de brieven van een ouden origineelen Duitschen boer aan een dochter in de stad, die allengs van hem vervreemdt, met een pianomeester trouwt, enz.
Een „Christelijk" boek is dit niet. Ook
niet een onchristelijk of een neutraal boek.
t Is een boek uit het leven, zooals het is:
niet mooi gemaakt tot stichting van den lezer. Of deze brieven echt of verdicht
zijn, het karakter van den uiterlijk ruwen
en toch sympathieken schrijver komt er prachtig in uit. 't Is niet de eerste de beste, die dit schreef, maar men moet een weinig fijnproever zijn om het te genieten, want 'n spannend verhaal is 't niet.
De beschouwing over het trouwen is
o.i. een weinig te fatalistisch. God bestuurt
wel alle dingen, ook dat man en vrouw tot elkaar komen, maar het huwelijk is óók een zaak van keuze, waarbij de vraag moet gedaan. is de keus verstandig en naar Gods wil?
Hei man Löns, de W ui-pen roepen, vertaa d uit het Duitsch. Uiten .va A ri¬
jlaar Gods wil? ö
Hei man Löns, de Wulpen roepen, vertaald uit het Duitsch. Uitgave A. G. van Schoonderbeek te Laren.
Di is weer n boek over het leven der dieren, nu met over clen bruinen beer of gnjzen wolf in Canada, maar over de dieren