Bladz.

Gom************iMMmmi

zuster wordt gesteld in handen der betrokken wijkgecommitteerden.

Evenzoo wordt gehandeld met een verzoek om attest voor eene zuster, die zich aanmeldde om verpleegster te worden op Veldwijk.

Verder worden eenige rapporten uitgebracht.

Na de rondvraag gaat de praeses voor in het dankgebed en wordt de vergadering gesloten.

Gereformeerde Kerk te Amsterdam A.

i den Heere !

Opnieuw komen Diakenen u in kennis stellen met het maandverslag hunner administratie, en beginnen wij metu de ontvangstcijfers te noemen. Uit 11". 370 van de Kerkbode verneemt gij, dat wij de maand Maart ingingen met een kassaldo van ƒ 326.34-14. Voegt hierbij de opbrengst der gewone collecte ƒ512.62 buitgewone halfjaarhjksche collecte ƒ 326.09^ driemaandelijksche collecte

voor het wees- oude marman, on rprtni.r„«i,„;-

~ HUUVVC1IUU1S

ƒ 278.18, driemaandelijksche lichting der bussen in de kerken voor het gesticht ƒ91.90x diverse ; giften voor de armen en het gesticht zoo aan kerkeraadsleden ter hand gesteld, als onder let| ters in de collecten geind ƒ 146.50 en eindelijk I—lichting van een boekje op de Rijkspostspaarbank f en komt °P eene totaalsom van ƒ 1961.64,!. Wijdt nu echter niet minder aandacht aan d~e door ons gedane uitgaven : aan vaste onderstand voldeden wij f 578.— aan losse giften ƒ62.rekenineren van brood- fin PTlltwai'Pn warrlan xr«-vl

^ vu II vxucu v ui"

daan met ƒ211.7134. van O'Anppcl'nnrlm'ön ™

ƒ 272.—. Nog betaalden wij aan de Gereformeerde Ziekenverpleging ƒ8.75.— voor verplegingskosten eener weduwe en ƒ9.60.— aan schoolgeld, terwijl eindelijk het wees- oude mannen- en vrouwenhuis ƒ 250.— van de toegestane subsidie opnam. Het totaal dezer uitgaaf hel nrmt rlne»

ƒ 1392.06X, zoodat het saldo aan het einde der maand ƒ569.58 bedroeg.

Het saldo is schijnbaar bemoedigend, doch eenige toelichting, ook hierbij noodig, slaat ras een te hoopvol uitzicht den bodem in.' Vooreerst had het gesticht deze maand geen groote behoefte en zal dit in April zeker meer vorderen ; vervolgens hadden wij in Maart twee buitengewone collecten, waarvan de weescollecte eerst over 3 maanden, de Diaconie-collecte over 6 maanden terugkeert, terwijl wij eindelijk eene bijzondere inkomst genoten van het spaarbankboekje van een man, die in het gesticht werd opgenomen, en wiens eigendom als gebruikelijk aan de armenkas verviel. Denkt u dit een en ander of een dier bijzondere baten eens weg en het saldo zon in ppn fpVnrf vomnilnrJ

t, ~—-* u iwauuciu VVC/.CI1

m Daarom zal niemand het ons euv^l rlmVlpn Hot

WIJ Dij u Olijven aannouüen : broeders! zusters ! gedenkt den armen, gedenkt den verpleegden weezen en oude lieden !

Nog een bemerking mogen wij niet achterhouden, en wel deze : Diakenen hebben u dank gezegd voor de milde bijdragen voor de buitengewone collecte, en zi) deden dit in vollen gemoede met het oog op de niet gunstige tijdsomstandigheden ook voor de gevers, maar, nu zij toch cijfers noemen, vergeleken zij toch de opbrengst dier collecte met die op de Paaschdagen van 1893 gehouden. De laatstgenoemde bracht ƒ408.81 op, de tegenwoordige ƒ 326.09 X een mindere opbrengst alzoo van ƒ82.72, terwijl het aantal armen immer vermeerdert. Een en ander zij dus uwe aandacht evenals de belangen der armen en hunner verzorgers dringend aanbevolen. Geliefden ! ook in deze zij het voor allen : Bidt en werkt! en de Heere onze God, bekwame u daartoe om Christus wil!

Amsterdam, 8 April 1894.

Eigenaardig en voor de kerken opmerkenswaardig is de wijze, waarop over het algemeen de vrienden van de Nederlandsche hervormde kerk in deze dagen aan de politieke actie deelnemen.

Luide vermanen zij om toch te waken tegen het ontsluiten van den toegang tot de stembus voor het volk achter de kiezers.

Die het sterkst daartegen opkomt, is hun het liefst en in de rijen der conservatieven

van alle soort staan zij meê 111 het eerste gelid Tamelijk openhartig komen zij daarbij uit voor datgeen, wat hen hierbij drijft.

Wie een ruimer blik op de nooden en behoeften des volks bij hen verwacht, vindt zich echter teleurgesteld.

De heeren kennen slechts één belang, nl. dat van de Nederlandsche h

en dan met name voor zoover dat geldt het genot van de gelden van oudsher door de gereformeerde gezindheid voorden kerkendienst genoten.

Hun eenige vrees is, dat aan dat genootschap zal worden geraakt; en die vrees doet velen aan den politieken strijd deelnemen met een

yver en gloed, grooter dan door hen ooit betoond werd in den kamp tegen den vijand, wien het te doen is om onder ons volk tot de leste sporen uit te wisschen van den

invloed door de christelijke religie en de gereformeerde kerk geoefend.

Metterdaad is het verschijnsel zonderling te noemen, dat de gevolgen van een verbreeding van den volksinvloed bij de aanwijzing deivolksvertegenwoordigers door de mannen der hervormde kerk zóózeer worden gevreesd.

Immers zijn de heeren er zoo fier op, dat hun kerk de z. g. volkskerk van Nederland is; den naam van nationale kerk zich te geven is hun roem en glorie; en van tijd tot tijd prijken in de kolommen van hun bladen de groote cijfers van hen. die tot hun <tp-

nootschap heeten te behooren.

Naar dien maatstaf ware immers mhee]

iets anders van hen te verwachten; onder dat volk achter de kiezers moeten dan +nn>i iti

grooten getale juist hun medeleden schuilen: waarom zijn juist zij voor die menschen zoo bevreesd met het oog op hun genootschap?

En dan is er meer dan alleen vrees voor geld en goed dat hen benauwd doet ziin ■

hun genootschap zelf als het overheidscreatuur,

{ dien het Calvinisme naar hun meening in die | kringen nog oefent.

| Dien mannen ligt nog versch in het ge| heugen, wat in zoovele kerken bij het mondig j verklaren der leden op kerkelijk terrein is | gebleken; de vastheid der gereformeerde be-

j grnseien is nog niet zoover ondermynd, dat j anti-calvinisten daj; volk met gerustheid aan | het woord kunnen laten komen.

Die bekentenis, welke ingewikkeld in hunne | redeneering ligt opgesloten, is van zeer veel j gewicht; onze politieken mogen er meê rekenen. | Maar ook de gereformeerde kerken mogen | haar niet over hel. hoofd zien.

| Niet om zich te gaan werpen op het terrein J der politiek.

De kerken als corporatiën, geinstitueerd ! naar den eisch van 's Heeren Woord om te j zorgen voor den dienst des Woords en der | Sacramenten, hebben zich daarvan te ontj houden ; en onze gereformeerde kerken houden

! '/H'li aan clmvi v«Am/\l J

^ iCgCl IJJCU öUjJlUCiU.

Het was dan ook eene dwaasheid of eena

j sluwheid van de ergste soort, die onlangs j het gerucht deed uitgaan, dat »de kerkeraden ! der kerken A en B" er voor zouden gespannen | z^n, om te zorgen dat democratisch ge| zinde personen naar de deputaten-vergadering | der anti-revolutionnaire partij werden afge| vaardigd.

| De kerken hebben hare gezindheid op dit

i DUnti ter laatste Svn ~>rlA van T^nrrlf. nnrr iiroci'

J J. w \J X wu livg VV

| getoond, toen zij uitspraken dat het niet op

uen weg «er KerKen ngt om zelve scholen te stichten; zij wenschen de ordinantie des Heeren te eeren, die voor elk terrein des levens eigen organen geeft en een eigen vorm van organisatie.

Waarom zouden zij dan nu van dat eenig ware standpunt zijn afgeweken?

Maar wèl ligt hier eene vingerwijzing om van hare roeping onder ons volk zich bewust te worden.

Die gereformeerde beginselen zijn juist dooiden invloed der kerken in ons volksleven ingeweven: die kerken hebben haren leden din

I beginselen ingeprent; en op hare aanmaning | zijn die leden zich bewust geworden van hun j roeping om, buiten de geïnstitueerde kerk,

een ieder in zijn kring en naar de roeping door den Heere in ambt en positie, in gaven en talenten hem aangewezen, naar die be-

Namens de Diaconie:

J. BüHRMANN. Praes

t.

H. SWAGERMAN Dz Scriba.

Amsterdam, 3 April 1894.

* * * Ingekomen bij Diaken v. d. Bent voor de Armen onder letter B. ƒ 1.—.

H. GROENENDIJK, C.Azn.

opgericht om de gereformeerde gezindheid zooveel mogelijk te muilbanden, komt in het gedrang; de angst bekruipt hen, dat het nog meer dan dusver zijn invloed zal verliezen onder ons volk.

Daarin ligt eene treffende bekentenis aangaande de gezindheid van een goed deel der protestantsche bevolking van ons vaderland;

opmerkeljjk is dat de vijand hier beter blik op de dingen heeft dan menigeen onder de vrienden.

Ten deele ja, hebben ongeloof en revolutie onder dat deel des volks hun proselieten gewonnen, als vrucht meê van den invloed uit zoo

menig pastorie der Nederlandsche hervormde kerk uitgegaan , aan radicalen en socialisten ontbreekt het daar helaas, niet.

Maar nog meer wordt gevreesd de invloed,

ginselen te leven en te arbeiden.

Zoo moet nu de roeping der kerken weêr worden verstaan; gearbeid moet om wat in ons volksleven door ongeloof en revolutie wordt belaagd, te handhaven; door een ieder te vermanen op den post, waarop hij gesteld is, trouwelijk te bouwen en te strijden en meer en meer de instellingen van ons volksleven te doen beantwoorden aan wat Gods

| ordinantie dienaangaande is.

Geen middel mag verzuimd om daartoe aan | te sporen en te prikkelen; dat is de profej tische roeping, waarmede zij ook in den hui| digen tijd geroepen zjjn.

Mochten onze kerken die tóch verzuimen, dan ware er vrees voor ons volk en voor de kerken beide; want dan wordt het volk

| almeer de prooi van den geest der eeuw en

cle kerken zinken weg m geestelijke onaandoenlykheid, vergenoegen zich met niet meer te zijn dan een vroom gezelschapje zonder