KENNIS VAN RÜNDYEERASSEN.

L)e Bund.v eer assen van Nederland, Dnitschland, Zwitserland’ en de meest gezochte van Oostenrijk, door Rugo Lehneri, Grondeigenaar. Uit het Hoogduitsch vertaald door L Romein. Zwolle, W. E. J. Tjeenk Willink 1889. Het boek, waarvan boven de titel is vermeld, door den Uitgever ons „ter recensie” toegezonden, behoort zonder eenig voorbehoud tot eender beste werken, die inden laatsten tijd verschenen. Rechtstreeks uit de praktijk ontstaan, bevat het wederkeerig voor de praktijk onwaardeerbare wenken. De schrijver, de heer Hugo Lehnert, is een in Duitschland en ook bij vele der voornaamste veehouders in Nederland algemeen bekend en geacht leverancier van rundvee, onverschillig van welk ras. Vele honderd stuks vee zijn door hem of door zijne bemiddeling bij de veehouders op stal (zelden op de markt) ten behoeve van zijne lastgevers aangekocht. Yan jongs af werkzaam zijnde op groote en beroemde boerenbedrijven met aanzienlijke veekoppels, ontwikkelde zich bij hem een bijzondere aanleg tot het beoordeelen van vee en tot het opdoen van rassenkennis, welke laatste verder door zijne uitgebreide handelsrelatiën tot eene door anderen nog niet bereikte volmaaktheid steeg. Bovendien bezit de heer L. de zeldzame gaaf om van hetgeen hij bij zijne rijke ervaring inde praktijk opmerkte veel in geschrift te brengen, op eene bijzonder duidelijke en kernachtige wijze. Geen wonder, dat de oorspronkelijk kleine brochure, in 1869 verschenen, met „eenige wenken bij het aankoopen van vee”, sedert, na herhaalde en zeer uitgebreide herdrukken tot een boek aangroeide, waarvan de thans uitgegeven vertaling 250 bladzijden bevat en welk boek door iederen kenner van vee zeker van het begin tot het einde met genoegen zal gelezen worden. Het doel, dat de schrijver zich bij de bewerking van het boek voor oogen stelt, nl. om „klaarheid te geven omtrent de eigenschappen van verschillende runderrassen”, heeft hij door zijn werk zeker in hooge mate bereikt. Wij willen hier niet te veel van den inhoud van het boek overnemen, maar wijzen slechts terloops op de naar ons voorkomt gedeelteljjk nieuwe methode van meting door hem of door zijne vrienden op verschillende rassen toegepast (door eene figuur verduidelijkt), alsmede op de aandacht die S. op de kleur van huid, hoornen, klauwen, de randen der oogen, de lippen, de tong en het verhemelte (1), de zoogenaamde „pigmenten” schenkt, en die bij zuivere rassen volgens hem onmiskenbare teekenen aan de hand doen. Yan de talrijke rassen en slagen van het rundvee, die door den schrijver besproken worden, is aan het Nederlandsche vee, voorkomende inde provinciën Groningen, Friesland, Noordholland, Zuidholland, Zeeland, Gelderland, Overijsel en Drenthe een achtste deel van het boek gewijd en dit gedeelte zal wel niet met de minste (1) De vertaler schrijft blz. X inde voorrede foutief •gehemelte”. Ook het woord • deszei fs” ontsiert herhaaldelijk de overigens zeer goede vertaling en bewerking. Pro mem. voor een event. 2eil druk!

45